FADO

 Vanavond gaan we dus naar de Fado bar. Of restaurant. Want we gaan er ook eten. Ik verheug me erop. Ik houd wel van Fado muziek. 

Prachtige
Zonsondergang 

Gisteren is de kachel nagekeken. Het wordt af en toe wat fris buiten en dus is het wel lekker om de kachel smiddags even aan te hebben. We kunnen het ook prima af nog met een trui. Maar we hebben de kachel tenslotte niet voor niets. Rare was dat de man verder geen ernstige afwijkingen vond. En het lijkt erop dat het klepje toch wel goed is. Maar ik vertrouw het niets. Hij kon er van uit de binnen/bovenkant van de kachel bij, godzijdank. 

Hij wilde het er niet uithalen blijkbaar. En dat steentje ertegenaan vond hij ook de normaalste zaak van de wereld. Zal me benieuwen hoe lang het goed gaat. En anders komt hij maar mooi weer langs. We gaan het klepje niet meer aanraken. Zo ist ook nog eens een keer. 

Verder hebben we voor Anya en Kuba gebeld voor de uitslagen van de EEG. Bleek EEG te zijn in plaats van ECG. Ik was vanwege de naam in de war. Electroencephalogram. Maar waarschijnlijk komen de resultaten pas maandag binnen. Bel ik dan nog eens. 

De Fado bar/ restaurant was in een woord geweldig! Wat leuk en speciaal. Je krijgt er prompt een brok van in je keel. 

Het restaurant is maar klein. Maar zat bomvol! De eigenaresse is een stevige dame die het restaurant runt, samen met haar dochter. Ze bedienen zelf de tafels. 

Er waren 2 gitaristen die al speelden toen we half8 binnenkwamen. Vrij snel daarna begon een mannelijke Fado zanger te zingen. Fado is een soort melancholieke zang, levensliederen eigenlijk. Andre Hazes op zijn melancholiekst en Portugees natuurlijk. Met een aparte zangerige toon. 

Alexandra de eigenaresse

Dochter 

Ik dacht dat de man de avond zou verzorgen. Maar nadat onze bestelling geplaatst was, ging de eigenaresse plots zingen. En wat een stem!!!! Het isxdat de toonsoort lager is, maar anders zou ze nog een glas stuk kunnen zingen. De dochter was drankjes en eten aan het rondbrengen. En ineens begint ook zij prachtig te zingen. Gewoon tijdens het bedienen. Fantastisch! Ook zij heeft een schitterende stem om dit soort muziek te zingen. 

We hebben er zo van genoten. Een keer of 4 zijn er tussen de bediening en het eten door optredens geweest van de dames en de heren.

Vt voren nog ff een drankje doen op een terras

Soms werd er zelfs gezongen gewoon tijdens het bedienen. Heel heel bijzonder. 

Dit gaan we zeker nog eens doen. 

FANAL

 

MET NOUD EN PETER OP STAP

 Noud en Peter hadden ons uitgenodigd om bij hun te komen eten. Hun laatste B en B gasten van het seizoen waren gearriveerd, en deden ook mee. Gezellige avond gehad en een plannetje bedacht om de volgende dag naar een prachtige natuur omgeving te rijden. 

Het natuurpark Fanal. Erg mooi en stil. Vanwege de hoogte lag het heel Sprookjesachtige en sfeervol in de mist. 

Onderweg kwamen we steeds hoger en kom je in de wolken terecht

Daarna zijn we met zijn allen langs de ponchabar gereden en bij ons als afsluiting snackjes en nog wat wijn. 

Oef en dat voor door de week. Eigenlijk wordt ik er ook onmiddellijk door gestraft want de opvliegers komen met grote regelmaat 😂 

Fantastische omgeving met veel vochtige hangmossen en varens aan de bomen 

Zaterdag gaan we opnieuw de hort op met hun. Dan is er een etentje gepland in een Fadobar in Funchal. Zin in, want zo zien we toch weer wat nieuwe dingen, die voor ons anders onbekend gebleven zou zijn. 

OP STAP MET ANYA EN KUBA

 Bartek is van de week al vertrokken, en nu is Anya alleen thuis met Kuba. 

Een snapshot van onze beveiligings camera

Ach we gaan gewoon verder met Anya. Even naar de boerenmarkt. En smiddags naar de " Chinese winkel" kerstspullen bekijken en een pyjama kopen voor Kuba. 

Die winkels zijn AliExpress maar dan bomvol. Telkens ontdek ik weer iets wat ze hebben. Heerlijk sneupen. 

Daarna zijn we nog wat wezen drinken in een restaurant boven op de top van Calheta.

Onze beveiligings camera werkt eindelijk ook. Het was een gepuzzel met simkaarten. Maar  nu hebben we een goedkoop Portugees abonnement en alles werkt. Maakt ook best nog leuke fotos en filmpjes.

SCHOORSTEEN

 Nou moe!!! Weer iets nieuws. Aangezien het wat frisser werd, vooral door de koude wind, bedachten we dat we de kachel wel even aan konden doen. Sijbe vindt dat toch zo leuk, ff fikkie maken. Maar deze keer wilde de rook de schoorsteen niet in. De hele boel liep de kamer in. Het stond hier blauw. Snel alle deuren open!! Prompt ging ook al het rookalarm af. 

Wat nou weer!!!! We vermoeden dat het klepje, in de pas zwart gespoten pijp, het begeven heeft. En nu dicht zit..aan de buitenkant zit een klein hendeltje, maar dat werkt dus blijkbaar niet meer. 

Pffffff maandag maar opnieuw bellen met climaforma. Zij hebben de boel geïnstalleerd. Maar ze waren al niet zo happig op de werkzaamheden die er nog gedaan moesten worden. Zullen ze dit ook wel fijn vinden. Not. Nou wij ook niet. De rookstank zat nog bijna 2 dagen in huis. 

LEKKER WEER HOOR

 Oh we treffen het nu wel. Het weer blijft mooi, al wordt het nu duidelijk wat frisser. Maar geen jas aan of zo hoor. 

Er stond deze afgelopen nachten flink wat wind en die kwam uit het oosten. 

Grrrrr kunnen dus wel het prachtig schone zwembad opnieuw uitzuigen. Anyway we hebben verder niet heel veel te doen. Sijbe is bezig met een schuurtje te bouwen. Naast het huis zit een smal steegje. De toegangsdeur zat er al 😂😂 dus alleen een dakje erop en de achterkant dichtmaken. Mooi voor de tuinspullen. 

Ik ben bezig om wat te fröbelen met de kerstboom en buiten, onder het wandelen, de buurt te scannen op mooi groen en bloemen die ik voor wat kerststukjes kan gebruiken. 

Tegelijk heb ik in de zitkamer een 2e zithoek gemaakt. De driezitsbank kon in twee delen opgesplitst. Dus nu hebben we een losse stoel. Carl liet zich gisteren zien. Ik zat op de bank in de zon en ineens komt er een kopje naast mijn benen omhoog. Hij schrok een beetje van mij maar ging mooi zitten zonnebaden. 

ZIEKENHUIS

Kuba heeft sinds de laatste paar maanden last van een soort zenuwtick. Bartek had het wel verteld en op zich heeft t kind genoeg spanning om iets dergelijks te ontwikkelen. Her valt voor het kereltje niet mee. Moeder maanden niet aanwezig, al is pa echt dol op hem en zegt hij zijn moeder niet te missen. En een nieuwe school. Ik geef het te doen. En nu is pa weer een maand naar Nepal op vakantie. Berg beklimmen. Het kind krijgt Pokemon kaarten bij de vleet. Mag om het hutje ijsjes, en het prinsje mag veel in en om huis. 

Maar in het weekend, dat we op porto Santo waren, zagen we wat er nou precies gebeurde. Ik vertrouw het niet. Dit ziet er niet uit als een tik. Het kind krijgt een totaal lege blik in zijn ogen en heeft dan een soort lachje met gegrinnik. Het duurt maar kort en daarna is hij weer helemaal normaal en antwoord ook op je vragen. 

Pas snachts bedacht ik me dat het me heel erg aan pa deed denken. Die had korte epilepsie aanvallen, die ook gepaard gingen met geluiden. Kuba voelt het soms aankomen, zegt hij. Hij verkrampt even vlak van te voren. Pa wist het zo goed als nooit. Maar ja er zijn vele soorten ticks en epilepsie.

Ze zijn met hem naar de dokter geweest voor bloedonderzoek. En Bartek is er van overtuigd dat het een tick is. Logisch dat wil je ook het liefst. Maar de dokter een omschrijving geven, van wat er gebeurt, is niet hetzelfde als het zien. De dokter dacht ook aan een tick. Maar gelukkig heeft hij wel opdracht gegeven om een ecg te maken. 

En daarvoor zijn we nu met Anya en Kuba naar een kliniek in Funchal. Anya wilde graag dat we haar reden en of ik voor de zekerheid mee wilde gaan. Mochten er taalproblemen zijn. 

In de auto kreeg hij het weer. En best langer dan eerst. Ik kan er niets aan doen dat ik mijn vader voor me zie. De geluidjes bij het weer " bijkomen", en deze keer was hij ook duidelijk wat moe. 

De indrukwekkende rotswanden van Ribeira brava 

Afijn we zullen het wel zien. Ik hoop dat het een tick is. Ik hoef geen gelijk te krijgen. 

Bij de dokter gebeurde het natuurlijk niet. Maar later, toen we in de speelgoedwinkel voor Pokemon kaarten waren, wel weer. 

Anya zegt dat ze gemerkt heeft dat hij het ook snachts heeft. Als hij slaapt. Over 10 dagen kunnen we bellen voor de uitslag. 

DE ELEKTRICIEN

 De electricien uit mijn balboekje had een zere knie en kon niet komen. Maar de schat heeft wel een ander bedrijf ingeseind, en die kwamen savonds nog langs. Godzijdank wisten ze precies waar ze moesten kijken, en vonden een doorgebrand draadje achter een elektrapaneel in de keuken. (Die zitten hier her en der onder langs de plinten. ) De zaak was gauw gefixed gelukkig. We zouden pannekoeken bakken maar in een donkere keuken is dat toch wel moeilijk. 

Ik dacht al aan een rijtje waxientjes, net als in India. Maar niet nodig...👍 

VISITE

 Zondags kregen we Peter en Noud op visite. De poesjes waren lief en hebben braaf op een kussen liggen dutten. Van de koffie in de lunch en daarna nog geborreld. Gelukkig was het verlengsnoer nuttig ook voor de Senseo en de magnetron. 

Prachtig weer momenteel 

De schatjes

Om een uur of 4 hadden we de tijd weer voor onszelf. 

De poesjes werden levendiger en probeerden de gordijnen uit. Ondertussen was er nog weinig kattebakgrit over. En ik maakte me al wel wat zorgen dat er zometeen weer een poepsessie zou komen. 

Maar alles ging goed en om 6 uur kwamen Anya en Kuba de diertjes weer ophalen. 

Carl hebben we niet meer gezien. Maar die is er nog wel. Die sjokt straks wel weer eens naar het kastje van de tv. Of gaat nog een keer in de avondzon zonnebaden. De rust is weergekeerd. 

Papa poes ( hoogstwaarschijnlijk), is niet weg te slaan bij ons huis. Hij moet en hij zal naar die kleintjes. 

LOGEREN

Anya is hier net een week, en nu gaat Bartek een maand naar Nepal. Dus ze hebben alleen dit weekend als gezin leuk samen. Ze gaan een weekendje weg naar een hotel in Funchal. 

Of wij dan op de kleine katjes willen passen. De grote Maine Coons kunnen wel op zichzelf passen. 

Vrijdag avond krijgen we de bench, voer, en een verfbakje als kattenbak. En natuurlijk de twee kleine duiveltjes. Die het bij ons gelijk geweldig vinden. 

Onze huishagedis was net die middag even aan het zonnebaden in de late avondzon. 

Ik had hem een stukje ananas gevoerd waar hij, als ik op zeer veilige afstand bleef, aan zat te knagen. Een stap dichterbij en hop onder de bank. Ananas of niet. 

Hah en toen kwam het tuig.... 

Hij schoot achter het kussen op de bank en keek af en toe met zijn kopje wat er gebeurde. De ananas kon wel opgeruimd. Kuba vond het ook allemaal fantastisch. Of de hagedis al een naam had. 

Eeeeh neuh, nou dat werd het Carl vond hij. 

 

Ze vlogen al snel door de kamer, van de bank, op de bank, en er toch weer vanaf. Zaten hun nagels te scherpen aan alle voorhanden zijnde manden. De zwarte ( Kiki), wilde op een gegeven moment wel op schoot. Maar de witte ( Dexter) blies en liet zich niet pakken. Hij kroop achter de bank zodra jij de kans kreeg. Alleen voor een snackje kwam hij erachter vandaan. 

Ik heb de bank dus wat dichtgemaakt met houtblokken. Maar ieder kiertje was voor de witte.. en dan zat hij weer in het verste hoekje te blazen. Afijn een beetje beleefde belangstelling voor de omgeving van zijn hartelijke pleeggezin, vond ik wel op zijn plaats. Dus de kieren gedicht. En niet meer achter de bank. Regelmatig oppakken en lief koesen bleek wel te helpen. Zelfs Dexter kwam op schoot uit zichzelf en spinde zelfs voor de eerste keer. Kiki was niet van mn schoot af te krijgen. Die heeft de hele zaterdag bij me gelegen. En maar snorren. 

Veel spelen, slapen en daarna poepen en piesen als een malle die twee. Sheeee ik had algauw al heel wat klonten grit uit het bakje geschept. En dan zaten ze er alweer op!!! Op een gegeven moment zelfs tegelijk. In de breedte. Over het diepe deel van het verfbakje. Beide kontjes over de rand en beiden poepten ze precies over de rand van het bakje. Elk aan een kant. En daarna met zijn tweeën in dat grit om harken, om de boel te begraven. Nou maar even niet. Beide beestjes eruit gezet, en de boel zoveel mogelijk verschoond. En Stinken die kleintjes.! 

Snachts ging het kleine grut in de bench op een oude trui van Kuba. Lekker warm tegen elkaar aan. Kattenbak paste er precies bij en een bakje water. Geen kind aan gehad snachts. Anya was op het lumineuze idee gekomen om het diertje voor de nacht in te smeren met babyolie. En inderdaad de lijm ging er allemaal uit. Ze heeft alleen nog veel kale plekken. Maar dat groeit wel weer. 

Zaterdag middag had ik nog een kopje thee gezet om een uur of 3 en om 6 uur savonds was er ineens geen licht meer in de keuken. De koelkast en een aantal stopcontacten van de Senseo, magnetron etc deden het niet meer....huh? Snel een verlengsnoer naar de koelkast gelegd. En maandag maar kijken wie we kunnen bereiken om dit uit te zoeken. 

ANYAS PROJECT

 Anya de vrouw van Bartek is aangekomen. Met haar 2 prachtige Maine Coon katten. 

Er zijn hier nogal wat katten op de buurt. Buurman Joey heeft er drie, waarvan een piepklein wit katje wat achtergelaten was bij hem op straat. 

Het kleine zwarte katje
Zat onder de plakkerige lijm 

Maar nu blijkt dat er ook 2 uit datzelfde nest, kan niet anders, ineens bij Bartek voor hun schuifdeur zaten. Een zwarte en een wit met rood. De beestjes zagen er niet uit. De kleine zwarte was heel kleverig. Had ergens ingezeten, maar wat? Dus eerst maar naar de dierenarts. Voor een schoonmaakbeurt en behandeling tegen schurft in de oortjes. 

Savonds zijn we met zijn allen uit eten gegaan, nadat we de kleine beestjes bij de dierenarts opgehaald hadden. 

De troep in het vachtje bleek lijm. En had de dierenarts er niet uitgekregen. Dat moest Anya zelf maar proberen met een of ander afwasmiddel eruit te krijgen.

Eenmaal thuisgekomen kregen de beestjes een nieuwe mand en eten en worden de komende dagen verwend. Voorlopig blijven ze nog binnen. Tot ze de lijm eruit heeft, en de diertjes wat groter zijn. Ik schat ze op een week of 4.

Terwijl zijn en ik naar huis lopen zie ik ineens een stuk of 4 a 5 andere jonkies bij een huis uit de buurt wegkruipen. Hahaaaaa. Nou daar komen nog wel meer in de opvang straks denk ik. 

Deze keer even niet bij ons hoop ik. 

ZWARTE KACHELPIJP

De kachelpijp is zwart geverfd.  En de rest ook, bleek naderhand. 

Ik had maar eens even contact gezocht met climaforma, het bedrijf wat de kachel had geïnstalleerd. Ze moesten nog de muur achter huis bijwerken met cement. En de zwarte spray voor de kachelpijp was bij hun in de auto blijven liggen. 

Mijnheer Pereira bleek niet meer bij hun te werken en was zijn eigen bedrijf begonnen. De dame die ik aan de telefoon kreeg was wel een lieverdje. Ze zou de medewerker, die toen mee was bij de aanleg, langssturen. Ik had al uitgelegd wat er gebeuren moest. 

Deze week kon hij al gelijk langskomen. Ik had gevraagd of hij wat plastic of karton mee wilde nemen, om de muur en de rest van de kachel af te plakken. We hebben zelf geen oude kranten oid. Hij kwam inderdaad met een dik pak plastic. De muur en kachel werden keurig afgeplakt. 

Maar eenmaal aan het sprayen, begon het toch wel erg mistig te worden in de kamer. En pffff stinken. Dus snel de deuren open. Toen het karwij klaar was dacht ik.... Ff de bril op. En jahoor de hele vloer om de kachel had een zwarte waas. Grrrrr snel met een natte doek erover want als het eenmaal droog is dan zul je zien dat ik het er niet meer af krijg. Pikzwart was mn dweil. 

Maar hoe verder ik kwam,  mijn doek bleef zwarte troep opvegen. De hele kamer had een zwarte waas. In iedergeval voor de bank langs, voor de wc, onder het tv kastje...ook de beide leren stoelen hadden een zwarte waas. 

Omg, ik kan daar niet tegen! Alles zat eronder. De gladde oppervlakken kon ik nog snel afnemen maar de stoffen banken en het kleed natuurlijk niet. 

Nou ja op het kleed zie je gelukkig niets. De bank gaat ook wel goed. 

Tja de kussens zijn toch al wat crème. De witte gordijnen en mn witte Bontje op de schommel zullen een en ander vast ook meegekregen hebben, maar zie je op dit moment niet. 

Het cementklusje was niet mee gerekend. Dus daarvoor moet hij nog een keer komen. 

Lekker handig. De kachelpijp is wel mooi zwart nu. 

TWEEDE DAG PORTO SANTO

De zon verwelkomt ons al om een uur of 10 in de morgen. Het lijkt een heerlijke dag te worden. Omdat ons hotel helemaal aan het einde van het eilandje ligt, lopen we tot halverwege het eiland naar een strandtent. Daar brengen we het grootste deel van de dag door. 

Goed wat in beweging te blijven, vooral na alle etentjes en hapjes die je dan toch krijgt op zo'n uitje. 

We hadden overduidelijk gisteren veel geluk met alle schelpen. Deze keer vonden we aanzienlijk minder. 

om een uur of 3 zijn we verder gelopen tot het van de dag ervoor. Daar hebben we gegeten en daarna een taxi gepakt naar de boot. Zalige dag met veel zon. Savonds waren we om half 11 thuis. En zijn, wel wat zanderig ons bed ingedoken 😄😄😄

REGEN, ZON OF TOCH BEWOLKT

 De volgende dag werden we wakker en regende het een beetje. Na het uitgebreide ontbijt, kwam toch de zon te voorschijn en zijn we naar het strand getogen. We zijn, al schelpen zoekend, naar het stadje in het midden van de zuidkant van het eilandje gelopen.

Ook Kuba heeft goed meegeholpen. De oogst was beslist leuk. Ondanks dat we heel goed moesten kijken, want de schelpjes waren niet dik gezaaid en ook nog eens vrij klein. In het centrum hebben we heerlijk gelunched. En daarna een dikke 6 km weer terug. Het eiland is heel anders dan Madeira. Er zijn wel wat flinke rotsachtige heuvels. Maar vrij kaal en droog. De kustlijn is plat en heeft 1 lange hoofdweg. Er is niet heel veel te doen. Weinig winkels en restaurants lijken momenteel niet allemaal meer open. Bartek zegt dat zomers hier duidelijk het seizoen is. Winters valt t stil.. Deze dag had af en aan de zon, en dan weer dikke wolken.  

Het seizoen is duidelijk voorbij, het is hier rustig 

Afijn het was droog. Misschien wordt het morgen vol zon? 

Bij thuiskomst de schelpjes gewassen in het bidet 😂😂😂 en te drogen gelegd op een handdoekje. 

PORTO SANTO

De volgende dag kwam Bartek met het plotselinge idee om het weekend naar Porto Santo te gaan. Een eilandje op een 3 uur varen vanaf hier. Het eiland heeft echte stranden van zand. Dus Theo, we zullen goed opletten of we ook schelpen vinden. Het weer schijnt mooi te worden. 

In de ochtend wip ik even naar de buurman om te bekijken welk hotel we willen verblijven. 

Heel ander eiland dan Madeira 

Dezelfde avond moeten we de boot pakken en dan zondags weer terug. 

Nog snel een wasje gedraaid. En een rugzakje met spullen ingepakt. Veel hebben we niet nodig. Voor de zekerheid een korte broek en bikini mee. 

We troffen een fantastische zonsondergang toen we naar de boot liepen. Heel Funchal stond gewoon in de fik, zo'n heldere gouden gloed. Heel mooi om te zien. Zelfs op de foto zie je het goed. Kun je nagaan hoe het in het echt was. 

De boot was best groot. Verschillende deks en een restaurant en een bar, met beslist niet onaardige hapjes. Om 7 uur vertrokken en om 10 uur waren we ter plaatse en moesten even wachten op een Taxi. Het was een warme avond dus geen probleem. Al moet ik zeggen dat ik om 10 uur savonds wel zo onfatsoenlijk vlot op de eerstvolgende taxi ben gedoken, die terug kwam van een eerder ritje..pffff genoeg is genoeg. 

Madeira vanaf de boot in het laatste licht

Het hotel ligt zowat aan het andere eind van het eilandje. Keurige kamers, en een joekel van een bed. Zelf zijn we 160 max gewend. Hah deze is wel 230 of zo.

Er was een nette moderne badkamer met zalige regendouche, al deden de kleuren me wat denken aan een oud Psychiatrisch Ziekenhuis 😂😂 alles voor 100 totaal 2 nachten incl ontbijt 👍

DE BADKAMERDEUR!!

 Jaahaaa vandaag komt de glazen badkamerdeur voor boven. Ooh dat gaat mooi worden!!! 

De zon schijnt en het is buiten heerlijk. We gaan beiden aan de slag met wat spullen, die we gisteren bij de bouwmarkt gehaald hebben. Ik kan eindelijk aan de slag met de autoband. Daar moesten we nog 2 ronde platen hout voor hebben. Voor onder en bovenkant. 

Het lijmen valt niet mee. Mn handen worden niet blij van het knijpen in het lijmpistool. Sijbe helpt af en toe een handje. 

Het gaat wel heel snel.

Tussen de middag komen de mannen met de deur. Ze gaan boven aan de slag. Na anderhalf uur hangt de deur. Prachtig hoor. Blij mee! Ik heb hem daarna gelijk beplakt met de laatste sticker die ik speciaal hiervoor bewaard had. Nadat ik de boel opgeruimd had was de middag zowat voorbij. 

Gelijk ff sticker erop😂

Zoveel meer licht 

Eind van de dag kwam de timmerman. Voor het bekijken van mijn wensen om de kledingkast van de logeerkamer om te bouwen tot een soort van keukentje. Waar de gasten een eigen ontbijtje kunnen maken. 

Hij dacht goed mee en samen hebben we een plannetje bedacht. 

Nu hopen dat het qua kosten te doen is. 

Hij kan in februari nog een klus doen aan de voorkant van het huis. Daar willen we ook nog een overkapping hebben. Voor houtopslag en ook de zwembadverarming staat dan onder dak. Die staat nu namelijk in weer en wind buiten. Later kunnen daar dan misschien wel wat zonnepanelen op.