En natuurlijk vergeten we Theo Tiserios niet. Al heten schelpen hier anders. Jammer want ik vond Tiserios wel heel erg Portugees klinken. Het heet hier cartuchos. Ook leuk hoor.
De eerste weken waren te druk en stomme corona kostte ook een paar dagen. Maar deze week was rustiger en we moesten toch naar Ribeira Brava om naar stoelen te kijken voor bij de buitentafel.
Bij het bezoekersstrandje, die met de zonnebedjes, was geen parkeergelegenheid meer vrij. Dus we zijn een klein stukje verderop gereden en geparkeerd in een toeristenstraatje.
We konden zo lopend naar een verlaten baai om te kijken of we daar wat schelpen konden scoren. We waren al gewaarschuwd dat er niet heel veel te vinden zou zijn. Maar toch een paar hoorntjes tussen de stenen langs de zee. Verder alleen gitzwart zand en keien. Een stukje naar de opgang toe, vonden we wat meer bekendere schelpjes. Maar of die dan hier zijn aangespoeld.... Ik vermoed geïmporteerd uit Marokko.
 |
| Lapas / limpets |
Ook hebben we lapas gegeten met Bartek in een cafeetje. Een veel voorkomend snackje van slak? Of ook schelpdieren in knoflookboter. Geserveerd in eigen onderkomen. Die ik dus zorgvuldig in een servet heb gestopt.. en afgewassen natuurlijk. Al zal de geur nog wel ff blijven hangen.
