maandag 14 november 2022

VISITE

 Zondags kregen we Peter en Noud op visite. De poesjes waren lief en hebben braaf op een kussen liggen dutten. Van de koffie in de lunch en daarna nog geborreld. Gelukkig was het verlengsnoer nuttig ook voor de Senseo en de magnetron. 

Prachtig weer momenteel 

De schatjes

Om een uur of 4 hadden we de tijd weer voor onszelf. 

De poesjes werden levendiger en probeerden de gordijnen uit. Ondertussen was er nog weinig kattebakgrit over. En ik maakte me al wel wat zorgen dat er zometeen weer een poepsessie zou komen. 

Maar alles ging goed en om 6 uur kwamen Anya en Kuba de diertjes weer ophalen. 

Carl hebben we niet meer gezien. Maar die is er nog wel. Die sjokt straks wel weer eens naar het kastje van de tv. Of gaat nog een keer in de avondzon zonnebaden. De rust is weergekeerd. 

Papa poes ( hoogstwaarschijnlijk), is niet weg te slaan bij ons huis. Hij moet en hij zal naar die kleintjes. 

LOGEREN

Anya is hier net een week, en nu gaat Bartek een maand naar Nepal. Dus ze hebben alleen dit weekend als gezin leuk samen. Ze gaan een weekendje weg naar een hotel in Funchal. 

Of wij dan op de kleine katjes willen passen. De grote Maine Coons kunnen wel op zichzelf passen. 

Vrijdag avond krijgen we de bench, voer, en een verfbakje als kattenbak. En natuurlijk de twee kleine duiveltjes. Die het bij ons gelijk geweldig vinden. 

Onze huishagedis was net die middag even aan het zonnebaden in de late avondzon. 

Ik had hem een stukje ananas gevoerd waar hij, als ik op zeer veilige afstand bleef, aan zat te knagen. Een stap dichterbij en hop onder de bank. Ananas of niet. 

Hah en toen kwam het tuig.... 





Hij schoot achter het kussen op de bank en keek af en toe met zijn kopje wat er gebeurde. De ananas kon wel opgeruimd. Kuba vond het ook allemaal fantastisch. Of de hagedis al een naam had. 

Eeeeh neuh, nou dat werd het Carl vond hij. 

 

Ze vlogen al snel door de kamer, van de bank, op de bank, en er toch weer vanaf. Zaten hun nagels te scherpen aan alle voorhanden zijnde manden. De zwarte ( Kiki), wilde op een gegeven moment wel op schoot. Maar de witte ( Dexter) blies en liet zich niet pakken. Hij kroop achter de bank zodra jij de kans kreeg. Alleen voor een snackje kwam hij erachter vandaan. 

Ik heb de bank dus wat dichtgemaakt met houtblokken. Maar ieder kiertje was voor de witte.. en dan zat hij weer in het verste hoekje te blazen. Afijn een beetje beleefde belangstelling voor de omgeving van zijn hartelijke pleeggezin, vond ik wel op zijn plaats. Dus de kieren gedicht. En niet meer achter de bank. Regelmatig oppakken en lief koesen bleek wel te helpen. Zelfs Dexter kwam op schoot uit zichzelf en spinde zelfs voor de eerste keer. Kiki was niet van mn schoot af te krijgen. Die heeft de hele zaterdag bij me gelegen. En maar snorren. 

Veel spelen, slapen en daarna poepen en piesen als een malle die twee. Sheeee ik had algauw al heel wat klonten grit uit het bakje geschept. En dan zaten ze er alweer op!!! Op een gegeven moment zelfs tegelijk. In de breedte. Over het diepe deel van het verfbakje. Beide kontjes over de rand en beiden poepten ze precies over de rand van het bakje. Elk aan een kant. En daarna met zijn tweeën in dat grit om harken, om de boel te begraven. Nou maar even niet. Beide beestjes eruit gezet, en de boel zoveel mogelijk verschoond. En Stinken die kleintjes.! 

Snachts ging het kleine grut in de bench op een oude trui van Kuba. Lekker warm tegen elkaar aan. Kattenbak paste er precies bij en een bakje water. Geen kind aan gehad snachts. Anya was op het lumineuze idee gekomen om het diertje voor de nacht in te smeren met babyolie. En inderdaad de lijm ging er allemaal uit. Ze heeft alleen nog veel kale plekken. Maar dat groeit wel weer. 

Zaterdag middag had ik nog een kopje thee gezet om een uur of 3 en om 6 uur savonds was er ineens geen licht meer in de keuken. De koelkast en een aantal stopcontacten van de Senseo, magnetron etc deden het niet meer....huh? Snel een verlengsnoer naar de koelkast gelegd. En maandag maar kijken wie we kunnen bereiken om dit uit te zoeken. 


ANYAS PROJECT

 Anya de vrouw van Bartek is aangekomen. Met haar 2 prachtige Maine Coon katten. 


Er zijn hier nogal wat katten op de buurt. Buurman Joey heeft er drie, waarvan een piepklein wit katje wat achtergelaten was bij hem op straat. 

Het kleine zwarte katje
Zat onder de plakkerige lijm 


Maar nu blijkt dat er ook 2 uit datzelfde nest, kan niet anders, ineens bij Bartek voor hun schuifdeur zaten. Een zwarte en een wit met rood. De beestjes zagen er niet uit. De kleine zwarte was heel kleverig. Had ergens ingezeten, maar wat? Dus eerst maar naar de dierenarts. Voor een schoonmaakbeurt en behandeling tegen schurft in de oortjes. 

Savonds zijn we met zijn allen uit eten gegaan, nadat we de kleine beestjes bij de dierenarts opgehaald hadden. 

De troep in het vachtje bleek lijm. En had de dierenarts er niet uitgekregen. Dat moest Anya zelf maar proberen met een of ander afwasmiddel eruit te krijgen.

Eenmaal thuisgekomen kregen de beestjes een nieuwe mand en eten en worden de komende dagen verwend. Voorlopig blijven ze nog binnen. Tot ze de lijm eruit heeft, en de diertjes wat groter zijn. Ik schat ze op een week of 4.



Terwijl zijn en ik naar huis lopen zie ik ineens een stuk of 4 a 5 andere jonkies bij een huis uit de buurt wegkruipen. Hahaaaaa. Nou daar komen nog wel meer in de opvang straks denk ik. 

Deze keer even niet bij ons hoop ik. 



EINDE

Nou jongens dit wordt de laatste post. ik heb een paar reacties gehad, maar zoals ik al verwachtte zijn dat mensen die ik ook zo wel appen ...