REACTIE OP MAIL

 Lieve meelezers,

Ik weet dat er mensen meelezen. Maar hoe vaak, en wie allemaal.... Ik weet het maar van een paar mensen die ik persoonlijk ken.. Maar in de statistieken zie ik toch dat 4000 keer iets gelezen is van deze blog. 

Vroeg op vanwege de werklui
Te vroeg voor Suze 

Zelf overweeg ik te stoppen. Omdat ik vind, dat we een veel minder interessant leven leiden dan de jaren in India. Het leven is hier op Madeira rustiger en minder spannend. En de ( hoogstwaarschijnlijk) paar trouwe meelezers uit de kennissenkring kan ik dan wellicht gewoon zelf ook wel af en toe een mailtje sturen. 

Afijn luitjes, mochten jullie nou echt met plezier mijn stukjes lezen,( en niet omdat je vindt dat het moet) laat het me eens weten op de mail. Mijn mailadres in op de site te vinden. Waarschijnlijk wel in mn profiel. 

Ook mensen die ons helemaal niet persoonlijk kennen... Laat me eens wat weten. Is het leuk genoeg voor mensen die bijvoorbeeld zelf plannen hebben, om hierheen te komen naar Madeira. Voor vakantie of te wonen. 

DAK!!!

 Jahooooooo EINDELIJK!!! mijnheer Martins, een schilder die we via via te pakken hebben gekregen, is bezig met ons dak

De meest ellendige kanten heeft hij al klaar en in de verf gezet. Her weer is droog, zonnig. alleen op dag twee begint het meer te waaien in de middag. Vet balen want ze kunnen zowat in twee dagen het hele huis doen. Maar ls het waait vliegt de kurk overal heen en is niet handig. 

Ze gaan het nog proberen om zoveel mogelijk af te maken. We wachten af hoe het gaat. Verf genoeg. Daar ligt het niet aan. De mannen hebben nog nooit met kurkverf gewerkt. Of überhaupt er iets over gehoord. Tja daar waren we al achter want het was een heisa om mensen te vinden die dit aandurfden. Ricardo laat totaal niets meer van zich horen. Zijn compressor en spuitpistool ligt al een maand in het hok, plaats in te nemen. 

Martins heeft een eigen compressor maar geen spuitpistool voor kurkverf. Nou doei, we gaan het pistool gebruiken van Ricardo. Dikke pech. Als het stuk gaat kopen we wel een andere voor hem. 

De mannen zijn professionele schilders en hebben al wel met andere spuitverf gewerkt. Dus ze weten precies hoe het moet. Eenmaal bezig zijn ze verrast en enthousiast over hoe het eruit ziet. En hebben goed vertrouwen dat dit de oplossing wel zou kunnen zijn. 

Ook de duurzaamheid van de verf lijkt hun goed. 

Dus je snapt wel dat wij heel blij zijn dat het nu eindelijk zover is. Ik zat al best plannen te maken om de meubels maar een stuk verder te schuiven in geval van.... En boven op de logeerkamer een tijdelijke oplossing te fabriceren met plastic en bakken waar het water dan in zou gaan..  

Je zult t toch treffen na zon prachtige droge winter,  dat het in maart losgaat met wind en bakken regen. 

Dan kom je terug en staat de vloer blank. Alles nat en schimmelig. En misschien ook nog wel de mooie houten vloer boven naar de klote. 

Afijn we gaan nu vast iets geruster weg. 

Mocht het door de aantrekkende wind moeten stoppen vandaag, dan moet het een andere dag afgemaakt. Misschien lukt het begin februari nog. 

GANGETJE

 Ach en in het nieuwe jaar gaat alles zijn gangetje. Het weer veranderd iets. Paar dagen mist en regen en dan weer een paar dagen mooi. We vermaken ons prima. De kachel snort gezellig. En nu het hout droog is hebben we niet iedere keer de tent vol rook. Zelfs de ruitjes blijven prachtig schoon. 

We krijgen wat visite, gaan eens wat op visite.

Als het regent heb ik nog wel wat dingetjes in huis die ik kan doen. Franjes aan de hangmat naaien. Sommige kleding wil ik vermaken, en dat zal met de hand moeten want een naaimachine heb ik hier niet. 

Strak blauw 

Ik heb ook de drie buitenkleden aan elkaar genaaid. Pfoei dat was wel een klus. En dan komen er nog drie die ik aan elkaar moet zetten. Maar het resultaat is prachtig. Hoef ik geen tegels voor. 

Ik ben ook maar wat aan het tekenen. Soms voor een kadootje, of een bestelling van een van onze kennissen. Ik start de goededoelenpot maar weer op. September dit jaar gaan we voor een paar weken terug naar India. Daar is altijd wel wat nodig.