BIJNA KLAAR

Ik ben er bijna. Bijna klaar met de kasten boven. Alleen de deuren van onze slaapkamer nog. We hebben al gaatjes geboord op de overloop voor de kistjes ( voor de handdoeken). 

Het weer is de laatste tijd aardig. De temperatuur wordt wat hoger. Af en toe kunnen we in de tuin zitten. 

Keukentje op de logeerkamer is ook zo goed als af. Alleen nog wat tegelstickers plakken en afkitten. 

Vandaag zijn we met Nicolas een en ander wezen regelen voor ons motorrijbewijs. We willen het Indiase rijbewijs overzetten naar een Portugese. In Nederland kan dit niet omgezet. Maar het lijkt hier wel te lukken. Nou mooi dan. Dan kunnen we in Nederland, als we dat zouden willen, ook wel eens motorrijden. Al zal het meer voor hier zijn. Het weer is hier al gauw geschikt genoeg. 

Klaaaaaarrrr

Volgende week moeten we naar de dokter voor een ogentest.... Hmmm ik hoop dat ik er door kom. Ik merk dat mijn ogen wat achteruit gaan. Al kan ik beslist goed op de weg zien. Maar tv kijken wordt ook al wat minder. 

Dan vrijdag door naar Funchal, om daar de zaak te regelen. We hebben vandaag van het gemeentehuis nogmaals een soort resident verklaring gehaald. 

MANUEL O FAZENDEIRO

Manuel o fazendeiro, de man die ons hout voor de kachel zou leveren, had ons al twee ochtenden vroeg op laten staan, en kwam vervolgens niet. Afijn hij zou bellen. En natuurlijk belde hij vandaag. Of hij smiddags de drie kub hout kon komen brengen. Ik zou er dus niet zijn vanwege de schminkklus en Sijbe zou het gras maaien. Afijn hij kwam smiddags. Toen ik om half 5 klaar was, en Sijbe me opgehaald had, lag er nog ca 1.5 kub. 

Pfffff een boel dus. En dan had sijb ook de helft zelf al weggewerkt en in het bbq hok opgestapeld. 

We hebben nu een mooie voorraad voor de komende winter. 

De mannen uit Raposeira wilden beslist even komen kijken. Want zij betalen het dubbele voor dezelfde hoeveelheid hout. Ze waren zeer enthousiast en gaan het " mannetje" ook bellen. Dit zijn mooie hapklare brokken voor de kachel. Acacia gemengd met eucalyptus. mooi gekloofd dus pakt het vuur snel op. Niet extreem droog nog, maar dat komt wel. 

De gedwongen pauze van het gesleep met het hout kwam als geroepen. Even lekker gekletst en met wat rode wijn in de avondzon uitgerust. We kregen beiden al last van onze rug. Nog een klein stapeltje voor morgen. 

Ik ga verder met de kasten boven. 

SCHMINKKLUSJE

 Hah ik heb mezelf natuurlijk wel aangeboden bij het cafe van de buurman om te schminken. Voor hem leuk en voor mij een tafeltje in de schaduw, midden op een plek waar de plaatselijke optocht voorbij komt. 

Meerendeel volwassenen gehad die iets wilden😀. Maar in elk geval wat te doen gehad en de mensen waren zeer enthousiast. Dus de volgende keer is het vast wel drukker als het eenmaal bekend is, dat ik er ben. 

Ik heb In ieder geval een leuke middag gehad. 

CARNAVAL

 Jeetje nou carnaval is hier ook wel heftig hoor. In funchal was een giga feest met duizenden mensen in het centrum. 

Wij zijn echter niet geweest. Het was een van de eerste dagen dat het niet zo heel erg koud was. Maar ik vertrouwde het niets. Ik had geen zin om daar te kleumen of nat te regenen. En dan al die drukte in het centrum. Mijn god Kerstmis staat me nog vers in het geheugen. We hoorden wisselende berichten over hoe het is. Of het wel of niet de moeite waard was. 

Bartek is wel geweest. Die had het handig aangepakt. Ze zijn blijven slapen in een hotel. En verdorie het lijkt erop dat we toch iets gemist hebben. 

Geheel en al in Braziliaanse sferen was er een optocht met wagens, veren en dames in glitterbikinies ( brrrr) en hoofdtooien. Dat had ik dan toch wel willen zien. Het wachten was alleen wel een dingetje zei Anya. Pffff ze waren er al om een uur of 3 en de optocht begon pas om 8 uur. Eigenlijk om 9 want er was vertraging. Wat we dan ook wel kennen van het carnaval in India. 

Niet alle dames hebben een figuurtje, geen discriminatie hier

Tot 12 uur snachts werden de wagens voortgetrokken en de dansers erachteraan. Maar ach als je toch ergens in het centrum blijft slapen. Wat maakt het uit. Misschien toch volgend jaar eens kijken. 

Het is nu carnavals vakantie met elke dag wel iets te doen ergens. Afgelopen week had Kuba op school van alles te doen. De ene dag werden ze verwacht met gekleurd haar op school te komen...en dan weer een dag met een zelfgeknutseld kostuum way te maken moest hebben met recycling en water. 

Anya en ik hebben een krokodillen staart geknutseld van groene petflessen en bubbeltjesplastic. Wat we groen gespoten hebben. Het viel nog niet mee om de flessen te knippen en te plakken. Maar het eindresultaat was niet slecht. Mijn schminkspul is meegekomen uit India en ik kon dus ook mooi een krokodillen gezicht schminken. Kuba was helemaal happy. 

 

TIJDJE RUSTIG

 Zo alles gaat zijn gangetje weer hier. 

Boodschappen zijn razend duur momenteel. Maar dat zal thuis ook wel zo zijn. We gaan eens naar vrienden te eten. Of ze komen hier. We gaan eens uiteten. Of een borreltje halen bij Dona Maria. Waar ik, oh wonder, vorige week zomaar in mn hemdje in de zon heb gezeten. Zaaaalig uit de wind. Leek wel zomer. 

Het was koud de eerste week. De kachel heeft veel gebrand. Soms zelfs direct bij het opstaan. De vochtigheid in huis is redelijk te sturen met de ontvochtigers. Af en toe sluit ik die in de woonkamer even aan en dan draait hij een uurtje. Daarna kunnen we er weer dagen tegenaan. Ik zie nergens meer schimmel.

We hadden ook wat storm en veel harde slagregen, wat leidde tot een paar lekkages aan het dak. Hatsikidee. Daar heb ik echt geen zin in. Het was niet heeeeel erg. Maar toch. Onder andere precies op de plaats van de kachel. En een beetje bij de achterdeur. En zo aan de muur te zien was dat ook niet de eerste keer. 

We hebben direct iemand gebeld, die is komen kijken. Maar kon geen afwijkingen vinden. Het dak is een gewoon ouderwets pannendak op balken dus, net als bij de oudere huizen in Nederland, heb je wel eens dat de wind de regen onder het dak blaast. Maar vervelend is het wel. Vooral als we er straks eens maanden niet zijn. 

We hebben offerte aangevraagd voor het bespuiten van het dak met kurkverf. Dat maakt alles dicht. En dan alleen de achterkant van het dak. Want daar heeft de vorige eigenaar ook al eens op twee plekken lekkages gehad. 

Ondertussen zijn we zelf begonnen met het afmaken van het keukentje in de logeerkamer. De timmerman geeft totaal geen sjoege. En we kunnen het ook zelf wel. Het was zelfs een fluitje van een cent. 

Nog ff afkitten en wat tegeltjes plakken tegen de achterwand en klaar. 

Het weer knapt wat op nu. Dus Sijbe neemt de tuin voor zijn rekening. 

En ik ben begonnen met het verven van de kasten op de overloop. Het laatste beetje in huis wat ik nog graag gedaan wilde hebben. Ook de kast in onze slaapkamer wil ik nog wit. Mooi klusje voor mij. 

CHACHA

Natuurlijk kwam ook Chacha naar Goa. 

Een lunch met chacha. Hij wilde ons beslist trakteren. 

Hij is niet meer de vrolijke man die we kenden. De dood van zijn zoon heeft enorm aangepakt. Waarschijnlijk is dat ook de reden waarom onze financiële hulp, in zijn geval, niet heeft geleid tot een zelfstandige betere toekomst voor hem. Ik had zo graag gehad dat hij niet meer op het strand hoefde te zwoegen. Maar helaas heeft de aanschaf van de riksja hier niet toe geleid.

De riksja verkopen wil hij echter ook niet. Dus nu loopt hij de komende twee maanden weer op het strand heen en weer. Natuurlijk hebben we hem nog wat toegestopt. Maar het houdt hiermee dan op. 

Zon triest manneke. 😔

Raj hebben we helaas niet kunnen zien. Wel gesproken. Hij heeft gezondheids problemen. En heeft, na een heftige corona, prikkelbare darm syndroom overgehouden. Hij werkt in Hyderabad in een hotel. Met vreselijke werktijden en een flink aantal trappen die hij honderden keren op moet per dag. Hij kon een baan krijgen als loodgieter. Maar dan moest hij zich melden stipt 1 uur op 28 januari. Dus ook de bruiloft van Sibyl kon hij niet bijwonen. Wat hem zeer speet. Maar deze baan geeft hem meer rust. En dat heeft hij nu nodig. Sunset, waar hij zowat zijn hele leven heeft gewerkt, is niet meer. Dus daar kan hij niet meer werken. Gelukkig is zijn huis zover klaar dat zijn gezin een plek heeft om te wonen. 

Dus op naar die baan! Het is niet anders. We zien hem een volgende keer wel eens terug. Want ook zijn leven is veranderd door onze hulp. En daar zijn ze dagelijks dankbaar voor. 

 

BIJ JIOTY

En ook bij Jioty werden we uitgenodigd om te komen eten. Helaas moesten we verstek laten gaan vanwege de darmproblemen. Al hebben we alleen het werkelijke eten afgezegd. We zijn wel langsgegaan voor een kopje thee. 

We hadden tijdens corona een aantal mensen financieel gesteund. Ook Jioty had een moeilijke tijd gehad. Haar man was kantje boord aan de beademing gekomen in het ziekenhuis. Natuurlijk waren er geen toeristenmarkten in die jaren, waar zij hun geld verdienen met de verkoop van kruiden en specerijen. Ze zaten aan de grond en waren uit huis gegooid vanwege huurachterstand. Ze hebben 4 kinderen waarvan de jongste een jaar of 5 is. 

De hulp was heeeeeeel erg nodig geweest! En had hun uit de diepte getrokken. Met die paar honderd euro kon moeder op de mapusa markt een plekje veroveren en met kleine 10 rupee zakjes kruiden toch nog iets verdienen. We hebben zelf toen geen enkel idee gehad hoe ontzettend belangrijk die gift bleek te zijn. Dat hoorden we nu pas. De dankbaarheid kwam uit hun tenen.

Ook pinky en David hun trouwdag, die altijd gevierd wordt, durfden we het niet aan. Wel een kopje thee of koffie maar geen eten. 

Daar lijkt het leven een draai ten goede te krijgen. David is eindelijk al een dik jaar aan de slag als kok in Mumbai. En lijkt eindelijk zijn draai wat te vinden. Hun investering in een flat is ook eindelijk eens wat in beweging. Na 10 jaar gedoe met de aannemer, die zijn werk niet afmaakte. De flat is eindelijk opgeleverd. Ze zijn er nu zo zat van, dat ze hem gelijk willen verkopen. Ondanks dat ik het voor elkaar gekregen heb dat de eigenaren van ons gehuurde, vergelijkbare,  appartement met hun wilde praten om te kijken of de verhuur niet iets voor hun is. Inmiddels is deze vakantie Davids oude vader cq dronkenlap en lastpost ook overleden. Misschien komt daar nog iets goeds uit voort. 

Ik geloof echter niet dat ze het gaan doen. De verhuur via bv booking.com.  Eigenlijk zo zonde, want het zou denk ik best werken op hun locatie. Ze wonen er zowat naast, dus zouden ook zelf de schoonmaak etc op zich kunnen nemen. Maar Ja meer dan uitleg geven wat zou kunnen werken, kun je niet doen. Het echtpaar van ons appartement gaat hun nu helpen een koper te vinden. 

 

EN NOG EEN BRUIDSFEESTAVOND

 Een avond bruidsfeest was niet genoeg. Dus de avond erna werd het nog eens dunnetjes overgedaan. Een andere locatie werd afgehuurd. Mooi versierd. En het bruidspaar in een nieuwe outfit. Rode sari deze keer. 

Met zo'n honderd mensen denk ik. Een dj, en opnieuw taart. En weer allemaal meeeten. Van opnieuw een joekel van een buffet waar ruim keuze was aan hapjes en toetjes. 

MEER FOTOS

 

Wij met Jean Philippe. Sinds 1995 zien we elkaar regelmatig in Goa 

Savonds groot feest met wel 800 gasten.
En allemaal meeeten 

FOTOS

 

Catherine 

De bruidsmeisjes

De taart 

Catherine en Sarah en een familielid Filou 

De kerk

Beeldschoon bruidje

Sarah met links Pepped( kennis) en rechts haar moeder

BRUILOFT

Sybil en Elton zijn getrouwd. Ook daar waren we bij. Wat een leuk stel. En voor de Sunsetjes eindelijk weer eens iets leuks te beleven.

Het is een liefdeshuwelijk en niet gearrangeerd. Ik denk dat het leuk gaat worden tussen hen. En wat een bruiloft. Mijn hemel. Feest na feest. Want 1 dag is niet genoeg. 

Eerst kregen we de " bangle ceremony" 

Voor de kant van de bruid werd er een avond geregeld, waarbij alle dames een set armbanden werd aangemeten. Bij de oma van de bruid thuis kwam de armbandenverkoper. Hij heeft glazen en metalen armbanden Hindu stijl. Het is sowieso een eclectische mix van stijlen en gebruiken. De helft katholiek en een heel groot deel ook Hindu traditie. 

Ik ook armbanden natuurlijk 😀

Daarna was er een avond, de " roce ceremony" waarbij de bruid, tezamen met haar bruidsmeisjes ( en gom bij zijn eigen familie en feest) begoten wordt met kokosmelk met rozenblaadjes, en daarna met meel en eieren bedekt. 

Pa en ma mogen eerst

                                                                                   

En natuurlijk eerst bidden 

De hele familie mag om de beurt de meiden overgieten. Ze waren druipend nat en vies. Alles ten behoeve van de vruchtbaarheid vermoed ik.

Daarna kwam de echte bruiloft. Kerk gebeuren, mooie auto en westerse witte jurk. En de gom kwam aan met zijn bruidsjonkers op motoren. 

De eerste blik op de bruid

Een mooi setje

VRIENDEN

De vrienden maken onze vakantie weer tot een belevenis. Een doop, een communie, een bruiloft. Verjaardagen en andere feestjes hebben onze agenda goed gevuld. En overal meeeten. 

Doopfeest 

Ergens hebben we een bacterie of iets dergelijks opgelopen. Ik was het eerste aan de beurt. Sochtends viel het me al op dat ik niet zoveel zin in ontbijt had. Maar ach, ik gaf het niet veel aandacht want ik voelde me prima. We gingen schelpen zoeken bij Morjim. Na een uur in de volle hitte van de middag. Rond 12 a 1 uur begon ik me niet zo happy te voelen. Ik dacht dat het van de zon kwam. We zouden nog door naar Ashwem om wat Franse kennissen te zien. Maar eenmaal op de scooter dacht ik..... Beter niet doen. Want ik zie mezelf nu niet vrolijk de middag doorbrengen. Nog een stukje verder op de scooter en ik werd me toch een partij misselijk!!! Nog 10 minuten en we zouden thuis zijn. Dus toch maar opschieten en doorrijden. 

Eerste communie feest

Ja kotsen dus. Vanaf de rijdende scooter. 🥴 Frisse morgen! Maar het luchtte wel op. Eenmaal thuis mooi rustig aan gedaan en wat in bed blijven liggen. Daarna begon de onderkant te protesteren. 

Om 8 uur savonds zei Sijbe. ; Ben ook niet zo lekker... Maar helaas voor hem kwam het er sochtends om 8 uur pas uit. Ook kotsen en diarree. Hatsikidee. Beiden de hele dag af en aan wat omgehangen en naar de wc gerend. Sijbe kon zijn ei eerst niet kwijt. Dus hij aan de lax en ik aan de remmers. 

Gelukkig konden we het meeste van de bruiloft en bijbehorende feesten goed doorkomen. Sijbe moest er een feestje van missen. Maar de rest kon op het nippertje gered worden. 

We waren trouwens niet de enigen zo bleek later. Her en der kwamen berichten van dezelfde klachten. Ook de Franssen hadden problemen. Die hadden er zelfs koorts bij. Dan hadden wij nog niet te klagen.