ZOMER

 Het is me toch een partij mooi weer de laatste weken. Vandaag was het ook net zomer. Ik ga het missen als we weer thuis zijn. Vandaag was het opruimen en de laatste was doen. Dat kon met gemak buiten drogen. Zo warm. Het tikte de 28 graden bij ons al aan. 

In Calheta was het ook zomer. Veel strandgangers. 

Sijb heeft de laatste werkjes in de tuin gedaan. En het ziet er gelikt uit. Binnen is alles schoon en netjes. Zoveel makkelijker dan de caravan. Niet hoeft perse afgesloten. Bevriezen kan het toch niet. Zalig hoor. 

Ons keurige nieuwe tuinhokje

Morgen hebben we vrij. En is onze allerlaatste dag. We gaan sochtends ff bij de buurtjes koffie drinken. En smiddags naar Funchal. Gewoon omdat het kan. Ik heb al zoveel inde zon gezeten dat dat morgen niet beslist hoeft. Bruin ben ik al

Woensdag ochtend om kwart voor 8 staat de taxi klaar. En is het voorlopig gebeurd. Eind mei komen we weer terug. 

OLIFANTENGRAS EN BANANEN

 Deze dagen genieten we van nog wat werk in de tuin. Het weer maakt dat alles de grond uit schiet. 

Onze meegebrachte stekjes uit India lijken het te doen. Het is alleen nog zoooooo klein. Dat ik moet Anya maar vragen om er op te passen. Anders wordt het niets. 

Het hele jaar is er niet veel gekomen van het onderhouden van het olifantengras. Onze tuin heeft niet gewoon gras maar een heel dik vlechtwerk van verend gras. Heel gek gevoel als je er op gaat staan. Alsof je op een heel dik tapijt staat. 

De vlechten willen wel eens teveel op het gras liggen waardoor het de rest verstikt. Die vlechten kun je, als je goed kijkt, zien liggen. Net kleine riviertjes. En ze moeten dan eruit getrokken worden. Klote klusje wat ik met mn zere handen niet meer lang kan volhouden. Sijbe vindt er ook niets aan. En hij ziet ze niet zegt hij. Maarja het moet! Want het gras is echt mooi in de tuin. Maar je moet er wel wat aan doen. Er begonnen al flinke droge plekken te ontstaan. 

Ik kwam telkens niet verder dan het vierkante stukje aan het begin van de tuin. Dat ligt er dan ook het mooiste bij. De rest van de tuin is er bij gebleven. Met duidelijke gele droge plekken tot gevolg. 

Dus nu samen aan de slag. Ik wijs ze aan. Of liever gezegd ik trek een beginnetje. En Sijbe kruipt er achteraan en trekt het er helemaal uit. Best zwaar werk. 

Vandaag tot halverwege gekomen. Morgen de andere helft. Dan kan het de hele zomer mooi herstellen. 

Ze hangen er al mooi bij

Onze bananen hangen ook alweer groen te wezen. Eind dit jaar zijn ze hopelijk eindelijk gelig. Deze keer heb ik daar de zwarte " kontjes" afgehaald. Waarschijnlijk een overblijfsel van het vruchtbeginsel. Men zegt dat dat er af moet. En dat geloof ik ook wel want anders blijven die verdroogde blaadjes te nat en rot de banaan weg, nog voor hij geel is. Ik heb nu 2 dikke trossen. Ik moet er niet aan denken dat we een hele plantage zou hebben. 

LAATSTE WEEK HIER

Onze laatste week hier op Madeira is alweer aangebroken. 

We zijn wat aan het voorbereiden voor vertrek, want zullen ergens van de zomer pas weer terugkomen.

Het rijbewijs is binnen! Al zit er een klein foutje in. Maar dat lossen we nog wel op als we eenmaal terug zijn. Sijb heeft een einddatum in 2028, en ik volgend jaar! Pfff we hadden precies dezelfde rijbewijzen. Ze hebben niet erg zitten opletten daar bij het Portugese CBR. Afijn misschien laat ik de mijne ook wel gelijk overzetten op ons Nederlandse autorijbewijs. Maar eens kijken wat dat kost. Die was ook nog tot 2029 geldig. Dus het had mooi kunnen uitkomen als we nog 5 jaar hadden kunnen wachten. Nou ja we zien wel. We hebben het in iedergeval.

De offerte voor het bespuiten van het dak met kurkverf is goedgekeurd en aanbetaald. Maar zal wel niet eerder gebeuren dan van de zomer. Ook geen ramp, want we gaan de goede tijd tegemoet. Het weer is de afgelopen maand prima geweest. Best heel veel zon en aangename temperaturen. Weinig heftige regenval. Dus het zal wel loslopen hoop ik. 

Ff terrasje

Zussie is nog een weekje wezen logeren en toen was het de hele week stralend! We hebben genoten van ritjes, etentjes en wandelingen. En natuurlijk in de zon in de tuin liggen. 

Ons huis vanuit de tuin van Bartek

We kwamen tijdens een dagje winkelen in Funchal nog een mooie, kleinere, bank tegen in de aanbieding bij de Gato Preto. Dat is een moderne interieur winkel, dus we hebben die maar genomen. Het enorme donkerbruine bakbeest is de volgende avond naar een juf van Kuba' s school gegaan. Ze waren er superblij mee. Wij moeten helaas nog ff wachten tot eind mei voordat de levering plaats kan vinden. Maar dan hebben we tenminste gelijk ruimte gemaakt voor als we terug komen hier. 

Met de buurtjes is alles ok. Kuba voelt zich stukken beter en doet het goed op school. Anya heeft een vervelende ontsteking in haar oksel. En na vele onderzoeken is gebleken dat het zeker weten geen kanker is. Dus afwachten wat de medicijnen gaan doen. 

Het schuurtje naast huis is afgekomen en staat nu gevuld met onze tuinspullen. Heel fijn. En het geeft een boel ruimte in de BBQ keuken. 

Verder is alles zoveel makkelijker dan afsluiten in India. Ik hoef alleen maar wat laatste was te doen en te zorgen dat de ontvochtigers , voor de zekerheid, af en toe een kwartiertje aanslaan. 

FF NAAR BENEDEN

 Zondag zit de lucht weer dicht bweeeeeh. Maar lang leve de microklimaten op Madeira. Wij besluiten om ff af te zakken naar zee niveau en wel aan de noordzijde van het eiland. De hele noordkant zit in de zon. 

Via Porto Moniz gaan we naar Seixal. Een dorpje met twee kleine strandjes. 

Porto Moniz

Het ene strand is zoals gewoonlijk keien keien en nog eens keien. Maar aan de uiterste hoek van het strand is een uitloper met enorme lavarotsen. Daar vinden we oh wonder toch weer wat schelpjes die achter de scherpe kanten zijn blijven haken. 

De zon schijnt vrolijk hier en we genieten van het heerlijke weer. De trui kan rustig uit. 

Verderop in Seixal is een echt strandje van heel donker zand. Er liggen wat mensen in bikini te zonnen en te zwemmen. Helaas ligt er in de branding en op het strandje niets. Maar ook daar in de uiterste hoek. Tussen de keien notabene liggen nog wat schelpen. Ik vis er een hand vol schelpen tussenuit. Dat was het dan ook wel gelijk. Meer ligt er niet. 

Seixal

We drinken nog wat op een terras en gaan dan terug naar de mist. 

VERJAARDAG

Zaterdagavond hebben we een uitje, eind van de dag wordt het wat helderder dus we lopen de Caminho dos Picos omhoog voor de broodnodige beweging. 

Het etentje is in O Manjerico. Vlakbij ons. Een van de vaste gasten van de mannen is jarig. En viert het hier. Eeerg gezellig! En lekker ook. 

Om een uur of 10 rollen we de berg weer af naar huis. Het is nog steeds helder en geen mist. 

MIST ALWEER!

 Mist!!! Dikke vette mist en al twee dagen lang. Morgen wordt het ook niets volgens de weersvoorspelling. Gatver!!! We zijn donderdagmiddag bij de dokter geweest. Nicolas had dit voor ons geregeld. We hebben een gezondheidsverklaring nodig voor het wisselen van het Indiase motorrijbewijs in een Portugees. De rijschool hier bekijkt alle papieren die we ondertussen hebben verzameld. Het blijkt dat de residentieverklaring van de Freguesia niet voldoende is. Er moet toch nog een officiëlere komen van het gemeentehuis in Calheta. Nicolas is zo lief om mee te gaan en onze zaken uit te leggen. Nu we toch bij het gemeentehuis zijn betalen we gelijk de wegenbelasting voor dit komende jaar. Raar genoeg krijg je daar geen nota of waarschuwing van in je brievenbus of op de mail.. toevallig dat we het er over krijgen dat we de auto voor de keuring gebracht hebben. Nicolas komt op het idee om dan nu gelijk de wegenbelasting te betalen... Vrijdagochtend om 9 uur staan we bij Nicolas zijn kantoor. We gaan naar Funchal naar het Bureau voor rijvaardigheid. Om daar het omwisselen in gang te zetten. Alles lijkt prima te gaan. We krijgen een voorlopig rijbewijs mee. En over een drie weken krijgen we het rijbewijs in de bus. 

Eenmaal thuis blijkt dat de dame die mij heeft geholpen, een voorlopig rijbewijs voor de auto heeft gegeven ipv de motor!!! En Sijbe heeft alles gekregen, auto en motor. Shit shit dit is niet goed. We mogen geen twee autorijbewijzen hebben. Straks pakken ze ons, en nemen ze beide rijbewijzen af. 

Op zich mogen we ook niet in Nederland rijden met het in het buitenland gehaalde motorrijbewijs. Want we staan in Nederland ingeschreven. Maar dat hoeft ook niet. Het motorrijbewijs gebruiken we hier. 

En ons Nederlandse autorijbewijs kunnen we hier ook gebruiken. Officieel schijn je dat bij hetzelfde instituut te moeten laten registreren. Maar al onze kennissen doen dit niet. En ik geloof ook dat het geen vreselijke ramp is als je een maand of 2 hier bent. Maar eens kijken of we dat komende winter gaan doen. Dan zijn we hier wat langer achterelkaar. 

We gaan na het weekend terug naar het Maderiaanse CBR. Na wel een uur in de rij is het eindelijk onze beurt. Wel vervelend dat we er nu weer aan moeten tornen. Je weet het maar nooit. Het lijkt nu verder wel legaal en in orde. Dus we krijgen vlotjes een nieuw voorlopig rijbewijs met de juiste gegevens erop. De rest moet dan per post komen. Ik hoop op tijd. 

We rijden naar huis en de rest van het weekend is er mist! 

LUNCH IN MADALENA

 Tja wat zullen we nu eens doen. Geen zin om te koken dus we gaan naar Madalena do Mar om te lunchen. Het weer is prachtig, en de golven enorm. 

Hoger dan anders ook. Ik denk dat het iets te maken heeft met de maan. Het was ook al voorspeld en zou een dag of vier duren. Er is verder geen wind van betekenis. 

We gaan eerst wandelen. Voor de broodnodige beweging. 

Onderweg komen we een mevrouw tegen die haar hond, en papagaai! Uitlaat. Grappig gezicht. 

De papagaai fluit en zegt al ola.

Ze blijkt nog maar drie jaar oud te zijn. Nou dat wordt me er eentje denk ik. 

Het blijkt later dat de mevrouw in het restaurant werkt waar wij net zitten te eten. De enorme papagaaien volière was ons al opgevallen. 

De rest van de middag en zelfs avond lig ik in de zon op mn bedje, het is stralend weer. 

FF LEVADA TUSSENDOOR

Sijb had gezien dat de zon scheen bij Rabacal. Een beginpunt voor een paar levada wandelingen. Bij ons thuis was het wat betrokken. Niet heel koud maar wel af en toe mistig. 

Dus op naar de zon. We reden door de lage bewolking naar ca 1000 meter hoog waar de zon aan een strak blauwe hemel stond. Tsssss nog geen half                                                            uurtje rijden! 

We kozen een niet al te moeilijke wandeling. Kilometertje of 4 is ons prima. Prachtig weer en een stilte om ons heen. Er was op ons stukkie niemand. Iedereen deed "de 25 fonteinen". Ook maar een gelukje want je kon elkaar ook zo goed als niet passeren. En opnieuw een paadje waar je geen hoogtevrees moet hebben. 

Op de terugweg een beloning bij Calheta Green. Een restaurant vrij hoog gelegen, met een uitstekende kaart.