TRIPJES

 We nemen Aiden, tussen het geregel door, mee om wat te zien van het eiland. Hij gaat met Sijbe op de motor naar Fanal, en Porto Moniz. Kan ik mooi even thuis was doen. want dat blijft er ook wat bij. Wat wasjes draaien en de bedden verschonen. Eens even een stofzuiger door Aiden's kamer is ook geen overbodige luxe. 

Een andere keer gaan we naar Jardim do Mar. Even door het dorpje slenteren. Sinds de nieuwe tunnel wordt het daar steeds luxer. We staan inmiddels heel wat luxe opgeknapte huizen. Prijzen zijn ook niet meer normaal daar. Het is natuurlijk ook een klein paradijsje. En nu ook nog eens goed bereikbaar met de auto. 

De kunstenares, van de prachtige muur met gezichtjes van alle bewoners, in Ponta do Sol, heeft haar werkplaats daar. In een klein hokje maakt ze sculptuurtjes van de gezichtjes. Maar dan heel klein. De voordeur is helemaal vol geplakt met deze gezichtjes. Net als de muur. Die deur was me al vaak opgevallen. We lopen even naar binnen voor een praatje. En een compliment voor de prachtige muur, die ze heeft gemaakt. Aiden mag even wat proberen. De klei moet in een kleine mal gedrukt. Als je het er daarna uithaalde is er een klein gezichtje te zien. Wat daarna nog bijgewerkt moet worden. 

e

We gaan ook een middagje levada lopen. Het weer is mooi rustig en niet te heet. Hondje gaat ook voor de eerste keer mee. 

Ze loopt mooi op het randje langs de paadjes. Voor de nood hebben we haar buideltas mee. Daar voelt ze zich momenteel wel comfy in. Het is een druk startpunt waar we parkeren. Meeste mensen kijken ons aan alsof we gek zijn. Met de hond hier wandelen. Maar we gaan echt geen uren. Het is een simpele wandeling, op een zelfde niveau. Geen geklim of rare dingen. We hebben water mee voor de hond. Nieteens voor onszelf. 

iWij halen op de terugweg een kopje thee fris en een biertje bij Calheta Green. 

KAMER

 Nou krijgen we dan toch eindelijk een kamer. Een man alleen. Hij verhuurt een aantal kamers van zijn huis aan mensen. Hij is te duur voor Aiden om alleen te betalen. En hij zit in een wijk van Funchal, die voor de baan bij Mac Donalds best nog een eind weg ligt. Maar in godsnaam. We moeten iets! Dus afspraak gemaakt met de man om ter plaatse eens te kijken of het wat is. De man is heel aardig. Komt betrouwbaar over. Het huis is keurig en de huidige huurders zitten aan de keukentafel. De keuken, woonkamer en wasruimte met wasmachine zijn gedeelde ruimtes. De slaapkamer heeft een eigen badkamer. 

Het huis staat in Sao Martinho. Een wijk die langs de kust enorm veel luxe hotels heeft. Dus dat is dan weer een mooie kans...er is een bushalte in de buurt. Die tot snachts half 1 langs rijdt. De nachtdienst van Mac D is dus een no go voorlopig. 

Mac Donalds zal het overigens wel worden. In iedergeval voor het begin. Ze willen hem ook wel graag hebben. En bellen al snel, na ons bezoekje aan het filiaal. Aiden kan woensdag al op gesprek. En de medische keuring moet dan nog gepland. Donderdag bellen ze of hij dan vrijdag ook kan komen werken. Dus de vaart zit er in. 

We hebben gevraagd om uitstel tot 1 december. Want vrijdag moet eerst nog de keuring. Om 8 uur sochtends. In Funchal!!! (Vroeg dag dus). En de kamer is ook nog niet beschikbaar. 

Per ongeluk op pantoffels
Naar de medische keuring.

Maar de kamer is hopelijk wel beschikbaar per 1 december. En anders pas per 1 januari. Wij lappen de helft wel voor de 6 maanden die hij daar kan blijven. Mocht hij nog eerder een goedkopere kamer vinden, dan mocht hij gewoon gaan zei de man. Als hij het wat op tijd wist. 

Maar als de kamer pas in januari beschikbaar komt... Dat zou inhouden dat hij elke dag heen en weer moet met de bus. Drie uren heen. Drie uren terug. En dan nog een half uurtje lopen naar de bushalte in Prazeres. Pffff Dat is geen pretje. 

Voor het interview hebben we hem op de bus gezet in Calheta. Ik dacht dan weet hij alvast een beetje hoe en wat. Ook waar de haltes zijn. En waar hij eruit moet. En weer op moet stappen. 

Met de vrienden borreltje bij Madalena. Maar kind zit op de telefoon. 

Hij heeft de hele dag in Funchal doorgebracht. En heeft zelf zijn telefoon abonnement geregeld. We hadden bij aankomst een prepaid simkaartje gekocht met 10 gig. Maar dat joch zit aan die telefoon gekleefd. Dus die tien gig was op na twee dagen. De tweede 10 gig ging al net zo. Dus dan beter maar unlimited. Het is ook het enige waar hij geld aan uitgeeft. Winkelen is overduidelijk niet aan hem besteed. Dat heb ik wel gemerkt. Hij raakt niet naar kleding, schoenen of id..

NIEUWE BUS

 Ondertussen moeten we de buurtjes wegbrengen naar het vliegveld. Sijbe brengt Bartek en Kuba. En een paar dagen later moeten we weer naar Funchal, om Anya weg te brengen. Die moest nog een paar dagen werken. 

Ze hebben een nieuwe grote electrische bus besteld in Funchal. En onderweg naar het vliegveld, moeten we die bus bij de garage weg halen. 

Sijbe rijdt dan met die splinternieuwe bus naar huis en ik rij door naar het vliegveld met Anya. 

Het blijkt een automaat!!! K... ..daar hebben wij nog nooit in gereden. Ze durven wel, de buurtjes😂 Afijn het ding is allrisk verzekerd en Sijbe durft het wel aan. Alles gaat goed en een half uurtje later ben ik ook weer thuis. 

De kerel die ons dak zou bespuiten met kurkverf is een keertje geweest om te kijken hoe en wat... Verder zijn we dagen verder en hebben weer geen enkel bericht, van wie dan ook. De man heeft echter wel zijn gereedschap achter gelaten. Dat geeft hoop. 

Het andere bedrijf, waarvan ik hoopte dat ze het zouden kunnen doen, blijkt toch niet de goede apparatuur te hebben. Hij komt speciaal langs om dat te melden. Hij vindt het erg sneu. Maar ja wat kan hij doen.

Zijn spuitapparaat is voor veel dunnere verf geschikt. En de bedrijven die wel geschikte apparatuur hebben, zijn allemaal te druk. 

Ik snap nu ook wel heel goed dat Ricardo ons zo laat zitten. Die heeft zich volkomen verkeken op die kerel die het werk moet doen. Een totaal onbetrouwbaar sujet. En ondertussen zijn wij mooi het bokje. 

DE BANKREKENING

 We krijgen de indruk dat de baan wel gaat lukken. Maar een kamer is een ander verhaal. Oef!!! Weinig te zien op facebook. ( Waar hij , alleen hiervoor al, lid van geworden is) Ook iedereen, die we ook maar een beetje kennen, vragen we. Tot aan de bediening van de restaurants toe. Niemand weet iets. Dus dat wordt nog wat.

Maar voor zo'n eerste dag. Twee dagen na aankomst van het jochie, mogen we tevreden zijn met de voortgang. Hij is super gemotiveerd en werkt echt goed mee. 

Het kind kan trouwens ook leuk fotograferen 

Dinsdag gaan we er opnieuw tegenaan. We willen een bankrekening openen. Maar daarvoor hebben we een registratie met adres nodig... Ja en die kamer moet nog gezocht. En de baan moet eerst, voordat de kamer betaald kan worden... Pfff alles moet tegelijk want alles hangt met elkaar samen. 

Dus woensdag eerst naar de gemeente in Calheta om dan daar de NIF aan te vragen. Dat is sneller.  We zijn vroeg, dus redelijk snel aan de beurt. Daarna terug naar Prazeres, naar de freguesia voor de registratie. Want dan maar met ons adres tijdelijk op zijn registratie. Zodat we dat formulier donderdag op kunnen halen. Dan kunnen we daarmee donderdag naar de bank. 

De bankrekening is daarna redelijk snel gedaan. Al met al gaan we best goed. 

GEREGEL

 Smiddags maken we een wandeling door de buurt. Bakje koffie bij de buurman zijn restaurant en even voor broodjes langs de buurtsuper. 

De volgende dag is zondag. Dan kunnen we niet veel. Dus we gaan er op uit. Naar calheta beach. Wandelen met hond. Boodschappen doen en wat kletsen. 

We halen een kleine lunch bij  het Nepalese restaurant in de haven. En vragen gelijk of zij ook banen of kamers weten. 😂 Helaas niet. Deze jongens moeten elke dag van Estreito de Calheta naar beneden lopen!!! En dan na hun werkdag weer omhoog. Kilometers!!! Oef. 

Maar maandag gaan we gelijk van start. Op naar de freguesia van prazeres voor advies hoe een en ander aan te pakken. Sommige dingen zijn al klaar gemaakt in India, maar andere officiële zaken nog niet. De dame van de freguesia raadt aan, om alles in Funchal aan te vragen. Want daar zal hij hoogstwaarschijnlijk gaan wonen en werken. Dan kan hij zodra baan en huis gevonden zijn, zich laten inschrijven ter plaatse, en ook zich laten inschrijven bij een gezondheidscentrum. 

Dus op naar Funchal om dingen te regelen voor hem. We maken er maar een leuke dag van. Tussendoor ergens een hapje eten. Gezellig. We kunnen alles belopen. En zo ziet hij gelijk veel van de boulevard en het stadscentrum. 

De zon schijnt en het is er heerlijk. 

We bezoeken randstad. En bezoeken nog een ander uitzendbureau van de stad zelf. Maar bij beiden is er een NIF nodig voor de inschrijving. En natuurlijk een CV, die hij nog niet heeft gemaakt, want nooit nodig gehad. Nog een derde, veelbelovend, uitzendbureau aangedaan. Maar alles hangt af van de NIF, het belasting nummer. 

De NIF kunnen we krijgen bij het belastingkantoor. Maar eenmaal daar blijkt dat het skatsje zijn paspoort en ID niet meegenomen heeft😂😂 Dat is dan echt het achtien jarige brein, wat dat dan vergeet. Dus onverrichter zake de deur weer uit. 

Ondertussen hebben we een heel eind door de stad geslentert en het is wel genoeg voor zon eerste dag. Onderweg naar de auto, gaan we nog snel bij de Pizza hut en de macD naar binnen voor info, over hoe te solliciteren. 

Al met al blijkt dat zijn Portugees nog amper een paar woordjes behelst. Dus ook daar moet aan gewerkt worden. 

HIJ IS ER!

De zoon van Indiase vrienden Pinky en David heeft genoeg van India. Daar heeft hij geen toekomst zegt hij. En dus heeft hij gebruik gemaakt van zijn recht om, vanwege zijn Portugese voorouders, een Portugees paspoort aan te vragen. Dat had natuurlijk nog heel wat voeten in de aarde. Maar na een paar maanden is het hem gelukt!. Hij wil naar Europa komen om in een van de Schengen landen te werken of een studie te volgen en dan een carrière te maken. Hij is inmiddels net 18 geworden. Het is uiteindelijk nog zo'n kind. Hij heeft echter best wel een goed verstand. Dus ik denk dat hij het wel gaat maken hier. 

Hihi hij kijkt wat gemeen😂 maar t is een poppie

Hij komt eerst bij ons een paar weken logeren. Om een beetje te wennen aan de Westerse wereld. Zo shocking India was voor ons, zo zal hij onze landen ervaren. We hebben hem net opgehaald van het vliegveld. Ook al best een spannende onderneming. In je eentje voor het eerst buiten India. Hij ziet er zo fris uit als een hoentje. Niets geen last gehad van de lange reis. Het is een mooie jongen ook. Gave huid en mooie bruine ogen. Zijn hele leven zit in de enige koffer die hij mee heeft. En nog wat handbagage. 

 We rijden gauw naar huis waar hij blij is met zijn kamer. Hij kan zichzelf daar mooi installeren. We spreken af dat hij sochtends zijn ontbijtje op de kamer neemt. Hij kan zelf bepalen wanneer hij opstaat. Wij zijn dan ook even op ons gemak, omdat we de badkamer beneden moeten gebruiken. Om half 10 ben ik vaak wel klaar met mijn dingetjes. Wat huishoudelijke taken en wat voorbereiding voor het eten. Want ik vindt het vervelend als ik daar niet de tijd voor heb. Of op mn vingers gekeken wordt... Dan voel ik me teveel gepusht. Laat mij maar even rustig alles doen.

AIDEN KOMT

Het is zover. Aiden, de zoon van Indiase vrienden, komt naar Europa. En eerst bij ons logeren. Dan kunnen we hem een beetje wegwijs maken in onze westerse cultuur en gewoonten. HiiiiIII hij komt uit een echt typisch Indiaas gezin. Dus het zal mij heel erg benieuwen, wat hij er van gaat vinden.

 Hij heeft er heel veel zin in. Vorige week is hij 18 geworden. Dus ergens ook nog zon kind. En dan al een nieuw leven willen beginnen in Europa. Vanwege zijn Portugese voorouders, mocht hij een Portugees paspoort aanvragen. En is nu vrij om te gaan en staan binnen Europa Schengen. 

De stijle wanden van Ribeira Brava 

Hij heeft een goed verstand. En ik denk dat hij het gaat redden. Bijzonder gemotiveerd. Maar makkelijk zal het niet zijn. Zaterdag halen we hem op van het vliegveld. 

DE FREGUESIA

 Sinds de brand in onze omgeving, zijn we ons wel wat bewuster geworden van de risicos bij ons eigen huis. Aan de voorkant is het niet zo erg. We hebben een grote muur, en een weg voor, en daarna de huizen van de buren. Het grasland links van ons,  is laag spul en dat brandt wel snel af ALS ..En er zit asfalt tussen ons en het landje.  Maar achter ons huis is een ander verhaal. Achter ons ligt een verlaten huis, met een stuk land wat tot aan ons huis loopt. Er is iets ruimte tussen ons huis en de stijle wal van aarde, van een meter of drie hoog,  van het land van het huis achter ons. 

Op dat landje groeit veel hoog " cane" tot vlak achter ons huis tegen de dakrand aan. Dat fikt als een toorts als er brand komt. Ook wat struiken groeien daar en een boom waarvan de takken over ons dak groeien. De aarden wal is deels naar beneden gekomen en ligt tegen onze muur. 

Ik wil dat weg hebben. Het schijnt dat de eigenaar van het land daarvoor moet zorgen. Maarja wie is dat? Bovendien zei Joey, dat die grond drie eigenaren heeft. 

We zijn daarom naar de freguesia gegaan. Het kantoor van de locale gemeente zeg maar. Om te vragen wat nu? De dame snapte helemaal waar ik me zorgen over maakte. Nu helemaal nu het halve eiland is afgefikt. Ze zou vrijdag iemand sturen om de zaak te bekijken. Inmiddels is het vrijdagavond en ik heb nog niemand gezien. Maar ff afwachten wat er gaat gebeuren. Of er wellicht iemand van de gemeente de boel gaat snoeien. 

En anders maar weer naar de dame van de freguesia.

ELSIE

 Ik heb mijn eerste les gehad bij Elsie. Een lieve vrouw die op een heuvel woont pal boven in Estreito de Calheta. Om er te komen moet je een enigzins rommelig smal weggetje op, wat stijl omhoog gaat. Zeker een paar kilometer. Je wilt niet iemand tegenkomen. Godzijdank kwam ik ook niemand tegen!!

We hebben zomaar twee uren zitten praten. Over van alles en nog wat. Eerlijk is eerlijk dat zij het meest gezegd heeft. Maar ik moet ook leren om alles te verstaan..oh wonder ging dat al best aardig. Ze praat op haar gewone snelheid in hun eigen eilandse Portugees. Af en toe was ik de draad ff kwijt. Maar het viel me al met al niet tegen. 

Onderweg naar Elsie 

We hebben afgesproken dat ik de volgende les iets ga vertellen. Ik mag me met steekwoorden voorbereiden. Want ja, ik ken gewoon nog niet alle woorden. En dan hapert een gesprek zo snel. 

Ze wil dingen weten van onze tijd in India. Nou daar heb ik zat over te vertellen natuurlijk. 

Ze vraagt overigens maar 10 euro per uur.

DE BOOM VAN KLAUS

Klaus hebben we niet meer gezien. Ik geloof nu na twee a drie weken dat hij ook echt niet meer terug komt. Zal wel op het vliegtuig gezet zijn. Het huis en de tuin zijn min of meer opgeruimd en schoongemaakt. Sijbe heeft alle 7 pallets, die we vorige keer van Bartek gekregen hebben in stukken gezaagd. De brokken geperste houtvezels gaan we zelf niet opstoken. Maar Peet en Noud willen die wel hebben voor de grote openhaard. We hebben ze gelijk maar gebracht. Hond mee voor kennismaking van het huis en hun terras. Zodat als we eens oppas nodig hebben, wilden de mannen wel doen, dan kent ze de omgeving al vast wat. 

Er staat een geweldige sinaasappel boom in de tuin bij Klaus. Stampvol heeeeeeerlijk sappige sinaasappels. Ookal zijn ze nog wat geel en iets zuurder. Met wat honing erdoor is het heerlijk. Het is een en al sap! Mooi dat ik daar nog ff in ga rauzen. Ik zal een klein sinaasappel persje halen bij de Chinees. Mmmmm. 

Stampende vol.

Gisteren zijn Ben en Ellen bij ons geweest voor een hapje en een drankje. We kennen hen via Peter en Noud. Ze hebben een oud huisje gekocht net bij Calheta. Maar daar moet zo vreselijk veel aan gebeuren. Ze zitten al twee jaar in een bouwput. Ze moeten zomers naar Nederland terug om geld te verdienen. Ze wonen dan in een tuinhuisje. En 's winters moeten ze daar weg en zijn dus hier op Madeira. ( Komt me bekend voor 😂) 

Ze werken zich het schompes. Hij kan veel. Maarja wel alleen, dus snel gaat het niet. Binnenkort gaan we eens bij hun kijken. Maar dat kan alleen als het mooi weer is. Want een woonkamer is er nog niet. Alleen een slaapkamer en een toilet. Ze wonen een flink stuk lager dan wij. Op de, ook door ons ooit gewilde, bananenhoogte. 

Nou ik ben er wel van genezen. Iedereen die we spreken heeft last van de benauwde hitte. Ze kunnen er vaak niet van slapen en moeten allemaal een airco. Dan maar liever wat hoger zoals we nu hebben. Dan is het snachts wat frisser. Maar dat vindt ik geen probleem. Als de zon schijnt is het evengoed Bikini weer. 

NIEUW POSTBAKJE

Vrijdag bedenken we dat we wel even langs de kwekerij in Tabua willen gaan. Onze goudsbloemen in de balkonbakjes was geen succes. Maar eenmaal daar waren ze niet open!!! Heb je nou ooit. 

Onverrichter zake dan maar langs Ponta do Sol, waar een enorme " Chinees" zit. Ik had op internet een grappig kersthangertje gezien, waarvan ik dacht... Dat kan ik ook. Genoeg zooi daar, om te kunnen knutselen.

We hebben gelijk een nieuwe brievenbus meegenomen. De oude was wat kapot gegaan. 

Terug naar huis toch nog een kopje thee en een biertje bij Madalena do Mar gehaald. Ook leuk voor hond. Die mag daar los langs de boulevard. Kon ze fijn overal snuffelen. 

Eenmaal thuisgekomen zijn we beiden aan de slag gegaan. Ik met de kersthangertjes. En Sijbe met de brievenbus. Ik hoorde het gefoeter wel in de keuken.. af en toe moet ik dan even iets vasthouden. Hij had een goed plan, met een soort sjabloon voor de al bestaande schroefgaten in de loopdeur. Zou goed moeten gaan,zou je denken. 

Maarja als je dan gaten boort terwijl je het postbakje op de kop houdt.... Nou dan maar een paar extra ventilatie gaten. Hoppa ze zitten toch achter het deurtje. De nieuwe gaten zaten daarna ook niet goed. Net te scheef. Dus het bakje hing scheef....foeter de foeter. Ach nouja nog maar een paar gaatjes erbij. Tis nou toch al gatenkaas. 

Hij hangt. En je ziet er niets van. 

TUIN

 Het weer blijft prachtig! Zalig zomerweer. We lopen de hele dag in korte broek en tshirt. We klussen wat in de tuin. Er is altijd wat te verbeteren en te vervangen. We willen meer kleur in de tuin. Helaas hebben we ons wat vergist in een " takje",  wat ik vorig jaar in de tuin heb gestoken. De plant blijkt een kruiper. En heeft snoezige gele bloemen. Maar het was niet de bedoeling dat de hele tuin daarmee bedekt zou worden. Het ding woekert als een malle. 

Dus jammer maar helaas, hij moet er weer uit. Misschien dag hij in een grote pot ok de stenen kan staan. Dan blijft de boel beperkt. 

De zonsondergangen zijn spectaculair de laatste dagen 

De fuchsia is nog niet overtuigend aan het groeien. Maar dood is ie ook niet. Dus hij moet eerdaags maar in de volle grond. Op de een of andere manier werkt dat hier het beste. Er is nog een " takje" aangeslagen. Met ook leuke kleurtjes bloemetjes. 

Zogezegd hebben we een stek van een Frangipane. Maar dat wordt uiteindelijk een boom. En ik wil geen bomen meer. Ookal bloeit hij beeldig. Ik heb me bedacht over de Datura. Die moet ook maar in een pot. Die dingen worden hier ook erg groot. Dan kiep ik hem liever weg, wanneer hij te groot wordt

Dan begin ik wel weer opnieuw met een stek. 

HEERLIJK HIER

Nou de tijd vliegt deze paar weken. Veel dingen die we doen. Gezellige samenkomsten met vrienden van hier. 

Mooi weer ook. Niets te klagen deze keer. We hadden een etentje met Peter en Noud en wat kennissen, voor Peters verjaardag. Het bloggen blijft er wat bij. 

Hond op de uitkijk

Ff bij Calheta Green gegeten. Prachtige uitkijkjes onderweg. 

De tuin groeit het en der uit zijn voegen, en er moet opnieuw een en ander weggehaald. Een stekje van een geel bloemetje zit overal inmiddels. Mijn kleine plantje citroengras lijkt wel een grote moerasplant. Het gras is net drie weken geleden gemaaid, maar nu het zo nu en dan regent, groeit het als een tierelier. 

We hebben nu zelf de motor maar laten registreren. Man het schoot niet op! Die motorzaak zou dat doen, maar we kregen het kaartje maar nooit met de post. Tig keer gebeld. Nu was het hoegenaamd weggeraakt met de post. Heel raar dat wij dan ineens, voor opnieuw een uitgifte, 30 euro moeten betalen. Tis geen wereldkapitaal. Maar wij kunnen het ook niet helpen. Wij zijn niet diegene die het door de post laat verzenden. We hadden het ook op kunnen halen. Nouja tis klaar hoop ik. 

Ik ben druk opzoek naar een nieuw bedrijf wat ons dak kan doen.

We hebben al een jonge knul gevonden, die wel wil, maar hoogstwaarschijnlijk niet kan. Hij heeft het nog nooit eerder gedaan en heeft ook de hogedrukspuit niet. Die moet hij dan ergens lenen... Hmmm 

Vanmiddag hadden we ene Miguel te kijken. Die heeft een bouwbedrijf, en een hogedrukspuit! Heeft ook nog nooit met kurkverf gewerkt maar hij zou het bestuderen. Hij kan bovendien toch gelijk ff wat extra wandcontactdozen aanleggen, de geiser ff schoonmaken en de lampen in de bijkeuken ophangen. 

Ook strikken we hem om alsnog een afdakje te maken bij de buitentrap. Zodat de deur naar het zwembadhok en zwembadverwarming wat beschermer staan. Kan dan ook gelijk de motor daar staan als het regent. Goede hoop op dit bedrijf, maar afwachten... de offerte komt dit weekend zei hij. 

Ik heb dus maar een officiële laatste waarschuwing/ verzoek aan Ricardo gestuurd. Waarop wederom geen reactie lijkt te komen. 

Nou klaar dan. 

SCHMINKEN IN HET CASINO

 Jippiiii vanavond mag ik schminken in het casino!! Het is halloween avond en het personeel van De Copacabana club mag ik omtoveren in enge types. Een man of 15 of 17, maar misschien ook meer als ik eenmaal bezig ben. Als ik deze klus wat mooi doe.. dan ben ik voor volgend jaar wel binnen. Dan kan ik misschien ook wel in de club zaken doen. 

Het beste vriendinnetje van Kuba 

Anya is een " sugar scull" geworden 

Smiddags wil Anya ook graag geschminkt. Die is ook altijd in voor dit soort dingen. Ze vindt het prachtig. En er komen wat vriendjes van kuba heb ik begrepen. Dus vanmiddag ben ik ook wel even onder de pannen. 

Heb sinds een paar dagen een Instagram account. Hah die ga ik gebruiken om dit soort fotos op te zetten. Geen persoonlijke zooi. Heb ik geen belang bij. Maar wie weet kan het nog wat klusjes opleveren 

Savonds had ik inderdaad aardig wat mensen om op te schilderen. Harstikke leuk! De meeste meiden waren wat aan het moeten en wilden meer een mooie makeup. Maarja met waterverf is toch een ander effect. Ze bleven, op een paar na, aan de brave kant. De mannen daarentegen wilden wel vol erin. 

RUI

Maandag komt ook Rui de electricien langs. Zegt hij... We willen wat meer licht in de buitenkeuken. Afgelopen jaar is wel gebleken dat zodra het schemerig wordt. We eigenlijk niet goed meer kunnen barbequen. Ook het aantal stopcontacten zou ik wel wat willen uitbreiden. Er is zo vreselijk weinig in huis. 

Het is overwegend prachtig weer. De oceaan is bijna niet te onderscheiden van de blauwe lucht 

En misschien dat hij de geiser kan nakijken. Een beetje onderhoud is nooit weg. 

De nieuwe koelkast is maandag gebracht. Fijn ! En wat een boel ruimte. In de oude was het vaak proppen. 

Helaas nog niets van Ricardo gehoord over het bespuiten van het dak. Ik zal er weer achteraan bellen. 

Maandagavond 7 uur .. Rui is niet geweest en heeft ook niet afgebeld. Zucht... Het lijkt India wel. 

KOELKAST

 De dag erop zijn we met hond naar Funchal gegaan. Het is altijd leuk om daar even te wandelen. We wilden ook een andere zuinigere koelkast zoeken. Die van nu is niet optimaal. De rubbers lekken want ik moet het vriesvak best vaak ontdooien vanwege de dikke laag ijs. Aangezien hij altijd aan blijft staan, kunnen we beter een andere halen

En tralala, het is black friday!!! We hebben al gauw onze keuze gemaakt. Sijbe wil ook graag een frituurpan. ( aaargh!!! ) Hij eet zelf maar op wat hij daar allemaal in wil maken. Geef mij de airfryer maar. 

Dus die ook meegenomen. De buitenkeuken gaan we netjes inrichten met een kooktoestelletje, die frituurpan, de combimagnetron van Klaus en natuurlijk de oude koelkast. Altijd makkelijk voor bijvoorbeeld de zomer, als extra koeling. Dan gaat die gewoon uit als we er niet zijn. Misschien nog een extra werkblad. Dan wordt het echt een mooie buitenkeuken. 

Daarna nog gegeten op de boulevard. Hond heeft veel sjans.

Het lijkt heel donker in Funchal. De foto is richting Bergen gemaakt. Maar de zon schijnt vanaf de zeezijde. Dus prachtig weer gehad. 

Het blijkt dat hier ook een feestwinkel is met schminkdingetjes. Maar erg minimaal. En geen mooie merken als Diamondfix of Superstar. Wat simpele grimas kleuren. Ik kon er in ieder geval baardenlijm krijgen. Die had ik thuis wel maar hier niet. 

Aankomende halloween avond heb ik een klusje gescoord. Dus ik moet ff goed voor de dag komen.