REACTIE OP MAIL

 Lieve meelezers,

Ik weet dat er mensen meelezen. Maar hoe vaak, en wie allemaal.... Ik weet het maar van een paar mensen die ik persoonlijk ken.. Maar in de statistieken zie ik toch dat 4000 keer iets gelezen is van deze blog. 

Vroeg op vanwege de werklui
Te vroeg voor Suze 

Zelf overweeg ik te stoppen. Omdat ik vind, dat we een veel minder interessant leven leiden dan de jaren in India. Het leven is hier op Madeira rustiger en minder spannend. En de ( hoogstwaarschijnlijk) paar trouwe meelezers uit de kennissenkring kan ik dan wellicht gewoon zelf ook wel af en toe een mailtje sturen. 

Afijn luitjes, mochten jullie nou echt met plezier mijn stukjes lezen,( en niet omdat je vindt dat het moet) laat het me eens weten op de mail. Mijn mailadres in op de site te vinden. Waarschijnlijk wel in mn profiel. 

Ook mensen die ons helemaal niet persoonlijk kennen... Laat me eens wat weten. Is het leuk genoeg voor mensen die bijvoorbeeld zelf plannen hebben, om hierheen te komen naar Madeira. Voor vakantie of te wonen. 

DAK!!!

 Jahooooooo EINDELIJK!!! mijnheer Martins, een schilder die we via via te pakken hebben gekregen, is bezig met ons dak

De meest ellendige kanten heeft hij al klaar en in de verf gezet. Her weer is droog, zonnig. alleen op dag twee begint het meer te waaien in de middag. Vet balen want ze kunnen zowat in twee dagen het hele huis doen. Maar ls het waait vliegt de kurk overal heen en is niet handig. 

Ze gaan het nog proberen om zoveel mogelijk af te maken. We wachten af hoe het gaat. Verf genoeg. Daar ligt het niet aan. De mannen hebben nog nooit met kurkverf gewerkt. Of überhaupt er iets over gehoord. Tja daar waren we al achter want het was een heisa om mensen te vinden die dit aandurfden. Ricardo laat totaal niets meer van zich horen. Zijn compressor en spuitpistool ligt al een maand in het hok, plaats in te nemen. 

Martins heeft een eigen compressor maar geen spuitpistool voor kurkverf. Nou doei, we gaan het pistool gebruiken van Ricardo. Dikke pech. Als het stuk gaat kopen we wel een andere voor hem. 

De mannen zijn professionele schilders en hebben al wel met andere spuitverf gewerkt. Dus ze weten precies hoe het moet. Eenmaal bezig zijn ze verrast en enthousiast over hoe het eruit ziet. En hebben goed vertrouwen dat dit de oplossing wel zou kunnen zijn. 

Ook de duurzaamheid van de verf lijkt hun goed. 

Dus je snapt wel dat wij heel blij zijn dat het nu eindelijk zover is. Ik zat al best plannen te maken om de meubels maar een stuk verder te schuiven in geval van.... En boven op de logeerkamer een tijdelijke oplossing te fabriceren met plastic en bakken waar het water dan in zou gaan..  

Je zult t toch treffen na zon prachtige droge winter,  dat het in maart losgaat met wind en bakken regen. 

Dan kom je terug en staat de vloer blank. Alles nat en schimmelig. En misschien ook nog wel de mooie houten vloer boven naar de klote. 

Afijn we gaan nu vast iets geruster weg. 

Mocht het door de aantrekkende wind moeten stoppen vandaag, dan moet het een andere dag afgemaakt. Misschien lukt het begin februari nog. 

GANGETJE

 Ach en in het nieuwe jaar gaat alles zijn gangetje. Het weer veranderd iets. Paar dagen mist en regen en dan weer een paar dagen mooi. We vermaken ons prima. De kachel snort gezellig. En nu het hout droog is hebben we niet iedere keer de tent vol rook. Zelfs de ruitjes blijven prachtig schoon. 

We krijgen wat visite, gaan eens wat op visite.

Als het regent heb ik nog wel wat dingetjes in huis die ik kan doen. Franjes aan de hangmat naaien. Sommige kleding wil ik vermaken, en dat zal met de hand moeten want een naaimachine heb ik hier niet. 

Strak blauw 

Ik heb ook de drie buitenkleden aan elkaar genaaid. Pfoei dat was wel een klus. En dan komen er nog drie die ik aan elkaar moet zetten. Maar het resultaat is prachtig. Hoef ik geen tegels voor. 

Ik ben ook maar wat aan het tekenen. Soms voor een kadootje, of een bestelling van een van onze kennissen. Ik start de goededoelenpot maar weer op. September dit jaar gaan we voor een paar weken terug naar India. Daar is altijd wel wat nodig. 

NIEUWE BADMEUBEL

 Op de 2e eten we lekker boerenkool. De nieuwjaarsborrel was weer gezellig, maar nu ben ik klaar met al die zoete vette zooi. Dus boerenkool met worst! 

Nog even een wat oudere foto van de nieuwjaarsborrel bij p en n

Ik krijg bericht van de badkamermeubel winkel dat het wastafelmeubel binnen gekomen is. Ze brengen het straks langs. Lekker vlot weer. Vorig jaar ging het ook snel. Basil ook dat werkje nog maar voorgeschoteld. Ik hoop dat hij het wil doen. 

Basil blijkt echter geen tijd te hebben. Pas over een paar weken. En dat wil ik niet want dan komt zussie logeren en dan wil ik graag alles in orde hebben. Dus via Bartek een andere loodgieter gevraagd. Die wil direct de volgende dag langskomen. Jippiiii. 

Hij is wel een hele dag bezig maar dan is alles ook klaar. Er was geen tijd meer voor het aanleggen van wat extra stopcontacten. Maar de man heeft beloofd over twee weken terug te komen met alle materialen. Nou dat kan. Dat is verder nog geen dringende noodzaak. Ben al blij dat dit verder gelukt is. 

En nog eentje uit Grease 

Maandag maar eens even achter het rolluik aan... Dat duurt nu ook alweer maanden. Zou fijn zijn als dat voor we weggaan nog lukt. 

Met mijnheer Martins, een soort klusjesman, heb ik besproken om de spuitmond ( van Ricardo) van de kurkverf gewoon te gaan gebruiken. Hij heeft zelf wel een hogedrukspuit. En alleen die spuitmond is wat anders dan normaal. Die troep ligt hier al een maand in ons pomphok. En Ricardo laat niets horen. Ik zie het helemaal gebeuren dat als we zo weg zijn in maart april, dan gaat het los met regen en wind hier,  en is alles straks volledig verzopen in huis. 

WERK

 Ondertussen gaat ineens op de dertigste onze pompschakelaar van de waterdruk in huis kapot. Weg druk... Er spuit water uit de schakelaar en daardoor slaat de pomp af. Het water moet ook afgesloten worden om verdere toestanden te vermijden. 

Grrrrrr dat zul je altijd zien. Geen water meer tijdens de feestdagen. Geen wc doortrekken, geen warme douche. Niets....!!

Krijg nog maar eens iemand die dat komt repareren zo vlak voor de laatste dag. 

Gelukkig zijn Peter en Noud aardig handig en weten een noodoplossing. Ze komen direct en Peet legt een noodslang aan vanaf de buitendouche ( die gewoon op de waterleiding zit) naar de kraan in de bijkeuken. ( Die op de tank van de binnenhuis watervoorziening zit) En hop alles doet het weer. Voorlopig kan het zo. 

De loodgieter is al wel ingeseind, of hij alstublieft in januari de pomp kan repareren. Want de waterdruk op de gemeente waterleiding is niet altijd ok. 

Die valt best regelmatig weg. En dan heb je altijd je eigen systeem nog. 

Afijn afwachten.... 

VAN FEESTJE NAAR FEESTJE

We dartelen van feestje naar feestje. Kerst is daarentegen vrij rustig. Maar daarna is er een eighties feestje bij vrienden. Een verjaardag van de vrouw des huizes. Ze hebben er heel erg hun best voor gedaan. Helaas vielen er veel gasten af. Door hun eigen bezigheden, naar familie in het buitenland waren of ineens ziek waren. Afijn de mensen die er wel waren hebben een leuke avond gehad. Leuke muziek van vroeger. Enig. Natuurlijk bedenken hoe we er toen uitzagen en dat opnieuw aantrekken. 

 Sijbe had zelf oliebollen gebakken en die meegenomen als kadootje en een fles Pisang Ambon.

Met oud en nieuw zijn we uiteten geweest met de jongens en Yvon , Jaap, Ben en Ellen. Na het eten kon je op een pleintje de jaarlijkse vuurwerkshow zien. Prachtig helder weer hadden we, en de show was supermooi. Na afloop snel terug naar de auto, en deze keer waren we lekker vlot weer op de snelweg. Om 1 uur waren we thuis.

Prachtig zicht op de haven en de verlichte cruise schepen 

Hondje was dolblij dat we er weer waren. Al denk ik dat het bij ons op de buurt mooi rustig was. We hadden de radio voor haar aangelaten. En een zacht dekentje op de bank gelegd. Op 1 januari de laatste borrel voorlopig. Tenminste wat mij betreft. Pffff . We gaan een nieuwjaarsborrel halen bij Peet en Noud. En die hebben nonnevotten, oliebollen en bitterballen klaargemaakt. Mjummmm.

KERSTMARKT

 De laatste mercado van dit jaar valt op donderdag voor kerst. Het is dan helemaal versierd op het plein bij de boerenmarkt. Er staan stalletjes met eten en ponchas. We, alle Nederlanders en ook de andere buitenlandse kennissen komen samen en drinken er eentje op. Hond was mee. Maar ik verwachtte al dat het voor haar tussen al die benen, en in de avond kou, niet zo leuk zou zijn. Dus ik had de bananentas mee. Daar ging ze lekker in. Kopje buitenboord. 

Na twee ponchas kun je mij wel weer opvegen. Dus we zijn de berg weer afgerold naar huis. 

Even eerder zijn we ook nog samen naar Madalena geweest om eind van de dag een gezellig samenzijn met de jongens te hebben. Altijd leuk. En dat zeker ook voor hond. Die kan dan ook mooi een stukje los lopen over de boulevard. 

Madalena borrel 

De kerststallen zie je overal. Deze grote was in Funchal. Maar bij ons in de buurt staan ze ook overal. Met vanalles erin. Alle beeldjes uit huis worden in de tuin geplempt. Dalmatiërs, of andere hondenbeeldjes. Een zwembadje met van die gele plastic badeendjes, een delftsbauw liefdeskoppel etc.... Er is er een, die het hele jaar twee etalage poppen navenant aankleed. Met Halloween is het een heks met een eng kind. Met kerst Maria en het kindeke. Met carnaval weer wat feestelijks..

Enorme kerststal in Funchal 

PONTA DO PARGO

 Met de nieuwe Fiat zijn we een ritje wezen maken naar Ponta do Pargo. Ik wou nog wel eens zien waar die golfbaan straks komt. 

Ze zijn er inderdaad druk mee bezig. Een enorm terrein lijkt het te worden. De rest van het dorp is uitgestorven. Je kunt er een kanon afschieten. Niemand op straat. Heeeeeel stil. 

Een deel van het nieuwe golf terrein 

Kijkje naar beneden 

We bekijken een paar fraaie uitzichtpunten,

en wandelen met de hond. Even later keren we weer huiswaarts via de oude wegen. Suus heeft het open raam ontdekt. Ze kan er nu wat makkelijker bij. Dus ze vindt het maar wat leuk om met haar snuitje op het raamkozijn te liggen. Oortjes in de wind. 

We maken ook af en toe een rondje met de motor, met haar in de tas. Een speciale banaanvormige ( roze/grijze) tas. Waar haar kopje uitsteekt. We hebben haar nu tegenwoordig de motorbril op. Nog niet het helmpje. Ze vindt het wel wat spannend nog. Dus alleen even een klein rondje om,  bij Joey koffie te drinken. Bij Joey mag ze natuurlijk uit de tas. En loopt dan eerst nog wat te bibberen. Maar dat is al gauw klaar en vliegt ze opgewonden de zaak door. En dan wandelen zij en ik naar huis. Sijb gaat op de motor terug. 

Straks als alles wat beter gewend is gaan we eens naar Calheta of Paul do

 Mar.