maandag 31 januari 2022

LAATSTE DAG FUNCHAL

Vandaag was het opnieuw prachtig weer en hebben we regelmatig een ommetje gemaakt in de buurt. Even naar het steenstrand hier in Funchal. En het fort op bijna het uiterste puntje van de kust van Funchal. 




Op het strand ga je dus niet voor je lol liggen. Heel ongemakkelijk die stenen. Maar als je je tuin wilt inrichten, dan weet ik nog wel mooie rondgeslepen keien in prachtige grijze tinten πŸ˜‚


Voor de verandering een zalig Italiaans ijsje gepakt op een terras. 

flinke golfslag! 




Morgenochtend gaan we om 10 uur de bus pakken maar calheta beach. Waar ons nieuwe appartement is.

Heel benieuwd hoe we het daar gaan vinden. 

Vanavond zijn we in de buurt nog een biertje en een wijntje gaan halen en als allerlaatste gaan we eten bij de Cubaanse tent op de hoek. We zagen daar op de menukaart pulled beef met allerlei lekkers erbij. Dat moet gewoon nog geproefd. Ik geloof niet dat ik nou zo nodig dan zal zijn van de Portugese kost. En blijf een wereldburger wat eten aan gaat. 


zondag 30 januari 2022

WINKELEN ALTIJD LEUK

 Gisteren was het stralend! en zijn we met de stadsbus naar Madeira Forum geweest. Een groot winkelcentrum in de duurdere hotelbuurt van Funchal. Een heel ander deel van de stad. Met supergrote hoge hotels. De een nog luxer en mooier dan de ander. Veel toeristen ook daar. 



Helaas is het formaat winkelcentrum nog geen 5 e deel van een flinke Duitse mall. Maar ach mag de pret niet drukken. Wel leuke kleding zaken met betaalbare vlotte mode. Daar zou ik best wat geld kunnen uitgeven. 


Nadat we uitgekeken waren, hebben we heerlijk geluncht op een terras van een bakkerij. Zalig in de zon. We hebben de 5 km terug gelopen. Dat kon best. De weg was niet een al te grote uitdaging en liep langs de kust. Al voelde ik m'n knieΓ«n wel toen we eenmaal bij de haven aankwamen. Nog maar een terrasje gepakt haha. En toen richting huis. 


Zondag uitgeslapen en smiddags de was aangezet. Dan komen we met niet al te veel vuile was aan in het nieuwe appartement aankomende dinsdag.



Daarna de straat op. Prachtige dag. Al was de zon niet heel scherp. Het was toch lekker warm. We hebben gekeken waar we nog niet geweest waren. We vonden een verrukkelijke hamburgertent met zalige zelfgemaakte broodjes hamburger. Voor maar 6 euro pp gelunched. Tssssss Mac D, eat your heart out. 

Tig keer lekkerder en verser en smakelijker. 

Zeeeeeer de moeite waard. Eind van de middag nog een kop koffie aan de haven.

Na nog wat verse broodjes in de supermarkt gehaald te hebben, en een emmertje soep voor vanavond, zijn we op huis aan gegaan.

Sijbe had nog een mooie foto van de landingsbaan op palen boven de zee. Ik dacht die post ik toch nog even. 
Respect hoe die mensen hier zich een slag in de rondte hebben gebouwd, gegraven en wegen hebben aangelegd.


vrijdag 28 januari 2022

TRIP NOORD EN OOSTKANT

 Vandaag de laatste toer vanuit Funchal over de westkant van Madeira.

We hebben bij dezelfde bureau geboekt, want is niet ver lopen vanaf ons appartement en beviel verder goed vorige week. Zal me benieuwen of we deze keer een iets vriendelijker gids treffen. 



Man, man, wat een hoogtes. Het is een en al rots en slingerende afgronden


De chauffeur van vandaag zat zich al vreselijk te verheugen op het feit dat het gesneeuwd heeft op de top van de berg waar we vandaag heen gaan..... de Pico Arieiro.

Op 1800 meter hoogte.

Er is vandaar een hike mogelijk naar een nog net iets hogere gelegen top. De pico Ruivo. Maar dat is nogal een uitdaging schijnt het. En waarschijnlijk niet voor ongeoefende Nederlanders en ook zeker niet vandaag. Het weer hierboven is een stuk slechter dan beneden langs de kust.

πŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚ Koud! 

Huh sneeuw?! Dat is nou net het laatste wat wij willen zien hahaha. En al helemaal niet op een afgrijselijk slingerende weg met een busje wat langs de afgronden rijd. 

Misschien is de weg wel gesloten zegt hij...  

Helaas NIET! en we komen steeds hoger in de mist en op een spekglad ijzig nat wegdek. Waaaaah!! 

Hier zaten we dus. Bij het kleine blauwe stipje

We zien geen bal want er is een dikke mist ook nog. Hihi wat doen we hier? We mogen er een kwartier uit om glibberend naar het uitkijkpunt te lopen waarvandaan we tegen een witte muur van mist aankijken. Bij ca 3 graden. Mmm ik had toevallig vandaag voor de eerste keer mijn winterjas aangedaan want had mijn enige dunne bloesje aan. Sijbe had een trui aan. Brrrrr. Koud! 

Godzijdank was er een cafeetje waar we koffie konden krijgen. Maar verwarming was er niet hahaaaaa. 

Tja het wordt misschien wel vervelend...  

Het gebied waar we vandaag reden is voornamelijk landbouw. Maar die arme zielen moeten op de superstijle bergwanden hun aardappelen, fruit, suikerriet etc met de hand planten en oogsten. Er is geen tractor of wat dan ook wat daarbij kan helpen. Een zwaar leven. 

Ergens onderweg naar beneden komen weer regenboogforellen kwekerij tegen. 

De kweekbak

de levada
Ribeiro Frio

Van de levada naar de kweekbassins

                 En nogmaals Ribeiro Frio


Een en al stromend water. De levada met ijskoud water, die via de diverse vis bassins door stroomt in een bruisende rievier. Met zeker 4 of 5 watervallen. Ik moest al een beetje plassen, maar nu helemaal. Van al dat geruis, geklets, geklater en gedrup van al dat water.

Ribeiro Frio. Koude rivier. Godzijdank was ik niet de enige en hadden ze toiletten in de buurt πŸ˜‚



In Santana, in het noorden, hebben we gelunched. Tssss 15 euro pp voor soep, vleesspies of de zwarte enge vis met banaan, salade patatjes, rijst, een toetje en koffie. Naaaaaah. Koopje.

Smaakte prima. Ik heb deze keer de enge vis genomen. Omdat ik wist dat ik een filet kreeg πŸ˜‚ met banaan ... Net een lekkerbekje. Prima. 


We vervolgden onze weg langs de oude . Waar alles nog redelijk handmatig gedaan wordt. Alleen niet nu, want het is niet de tijd voor het suikerriet. Dat is pas over anderhalve maand. Dan start de fabriek weer op. 

Als er geen suikerriet is wordt er niet gestookt. Ook wel logisch. De fabriek was wel open voor publiek. Dus de grote stoomketels en de suikerrietpers waren wel gewoon van dichtbij te bekijken. Evenals de prachtige oude koperen ketels en oude apparatuur van vroeger.  

Het " enorme" strand


Daarna door, via Porto da cruz, naar Machio met opnieuw een klein opgespoten strandje ( het zand komt blijkbaar uit Marokko en wordt elk jaar voor drie ton geΓ―mporteerd πŸ€ͺ. En een stop op de aller uiterste kale rotsblokken die je aan de oostkant van het eiland ziet liggen als je arriveert op Madeira. Je kunt daar eigenlijk een mooie foto maken van bijna het hele eiland. Dan kun je goed zien hoe een grote rots het eigenlijk is. 


Traditioneel huisje



En toen terug naar huis. Leuke dag! Erg informatief en een aardige chauffeur die alle vragen hartelijk beantwoordde. 

Madeira vanaf de oostkant

de verlengde landingsbaan op palen,  langs de zee


donderdag 27 januari 2022

Regen

Hmmmm een beetje regen gisteren en vandaag. Het stelt niet veel voor in verhouding tot Nederlandse buien hoor, maar je wordt toch wel nat. Smiddags komt vaak de zon er bij  en wippen we een rondje om. Verder hebben we gisteren niet veel gedaan. Zelf eten gemaakt, boodschappen gedaan e de hele pingo Supermarkt maar eens goed bekeken. Wat er allemaal te krijgen is. Fruit is redelijk prijzig. Net als bij ons. Noten zijn vet duur jammer genoeg. Over het algemeen liggen de prijzen wel ietsje lager dan bij ons. 

Het is nog volop kerstmis
 hier, men is druk doende
Alle kerstversiering uit 
In de stad af te breken en 
Op te halen. Ook de kerken
Zijn nog in kerstsfeer

We hadden graag een wandeling langs de levadas gedaan. Maar blijkbaar kan dat niet tijdens regen en wind. Al zie ik dat hier beneden in Funchal helemaal niet zo. Maar ze zullen vast ervaring hebben op de berghelling. Dus hebben we voor vrijdag opnieuw een bustour geboekt. Maar nu langs de westkant van Madeira. 

Het is niet de kant waar onze interesse ligt om iets te kopen,maar we willen het wel graag zien. 

We zien hier in Funchal her en der wat toeristen. Ook Nederlanders πŸ˜‚.

Stijle straten 

En wat ook opvalt is een flink aantal drugs? Alcohol ? Verslaafde mensen. Op leeftijd zelfs. Misschien dat het zich concentreert hier in het oude stadscentrum. Van die mensen die zitten te dutten op de trappen, met hun plastic tasjes voor zich, en een bekertje voor geld. 



maandag 24 januari 2022

BUSTRIP NAAR CALHETA BEACH

 Met de bus

We willen vandaag gewoon voor de gein en de ervaring een keer met de gewone bus. Eens kijken of het wat vlot loopt. 

Nou met de bus naar Calheta bleek prima te doen. Gisteren hadden we net ons nieuwe verblijf besproken. En wat een giller. De bus stopt zowat voor het appartement!! Dat wordt dat dus dinsdag volgende week gewoon een tripje met de bus. 

Het gele gebouw, iets links van het midden, wordt ons nieuwe onderkomen



Er tegen over het appartement is het kioskje waar men een auto of scooter kan huren. 

Mede om het feit dat we ineens bij dit verhuurbedrijf een mogelijkheid hebben om een scooter te huren, 125 cc mag met auto rijbewijs, gaat er wel een nieuwe wereld open. Het weer is perfect en we kunnen ons altijd prima redden met scooter. Misschien is het toch een idee voor als we hier eenmaal zitten. 


We dachten, we gaan het eerst maar eens bekijken wat het kost en of we een dealtje kunnen maken voor drie weken. 

We kwamen een Nederlands stel tegen bij het kioskje, wat gesloten was trouwens, en die vertelden dat ze al dagen aan het bellen waren maar niemand nam op. Ook via de site en de mail werd niet gereageerd. 

Hmmmm daar ging ons mooie plannetje. 

We waren al gewaarschuwd, door de Nederlanders die hier al een tijd zijn , dat het kioskje misschien niet een goed idee was. 


Het strand 


De locatie hier aan het " strand" van Calheta is zodanig dat je hier niet zoveel kunt doen. De boulevard wordt aan de ene kant door de zee afgesloten, en aan de andere kant door diverse stijlen wanden van flinke rotspartijen. Je komt hier niet weg zonder vervoer.

Het strand is ..... Ja kijk naar de foto's. Misschien als je erg wanhopig bent.? 

Er is een supermarkt langs de boulevard. En genoeg restaurants. Dus te eten krijgen we wel. Maar om nou de hele dag op de boulevard te zitten met uitzicht op de betonnen blokken zeewering.... 

Of middag na middag in de supermarkt omhangen..  

We moeten vervoer hebben. Hoe dan ook. 

Na een wandeling heen en weer over de boulevard raakten we in gesprek met een taxichauffeur. Hij was zo lief om voor ons te bellen met het nummer van de autoverhuurkiosk. Hah en toen werd er wel opgenomen. Ondertussen liep ook het Nederlandse stel langs. De kiosk zou zo bemand zijn, en we konden gezamenlijk die kant oplopen om ons vervoer te regelen. Mocht het ons niet naar de zin zijn, kunnen we deze week altijd nog een auto in Funchal regelen. 


Voor volgende week hebben wij dus, als het goed is, vanaf de 2e feb tot de 24 e een scooter πŸ˜„πŸ˜„πŸ˜„πŸ˜„

En het nummer van de aardige taxichauffeur voor als we eind van onze tijd hier terug naar het vliegveld moeten. 




Tijd voor de lunch aan de haven. Indiase specialiteiten!!!! Hiiiiii het moet zo zijn πŸ˜„πŸ˜‚


De terugweg ging ook prima, de bus kwam keurig langs de bushalte en ook nog een sneldienst. Om kwart over 4 waren we weer in Funchal. 

Bij de halte troffen we een van de roeiers die de oceaan over wilden steken naar de Canarische Eilanden. Bij Madeira werd het weer heel slecht en is een van de roeiers omgekomen. 

Diegene met wie we spraken is samen met een mederoeier gered door de Madeira kustwacht. 


Oef.... Roeiend over de oceaan.. wie dat bedacht heeft..  






zondag 23 januari 2022

ZONDAG RUSTDAG

 Zondags niet veel gedaan. Beetje thuis wat tv gekeken, en ik m'n cursus Portugees bijgehouden. En ons verblijf voor in Calheta geboekt. Ziet er ook weer heel leuk uit. En vlakbij een autoverhuur bedrijf. Een wasje gedaan en boodschappen voor morgen. 

Je kunt een kanon op straat afschieten. Het is niet druk. Alleen langs het water en bij de haven lopen wat toeristen. 


We hebben ook alvast onze eerdere contacten gemaild. Dat we er zijn, en we het leuk zouden vinden om elkaar te ontmoeten. 

Dit zijn mensen die hier een bed en breakfast runnen. Ze wonen hier permanent. 

Zij raadden ons aan om liever op het vliegveld een auto te huren. Maar dan zouden we nu eerst weer een taxi naar het vliegveld moeten nemen. Hier in Funchal zijn er ook zat bedrijven. Maar hier is het ons ff te moeilijk om te rijden. We zitten precies in het oude stadscentrum met haast geen parkeergelegenheid en bovendien heel smalle eenrichtingswegen. We belopen het hier wel. En we gokken erop dat we bij dat bedrijf in calheta een dealtje kunnen maken. En anders wordt het een alleen af en toe een auto huren. 


Smiddags hebben we een rondje langs de haven gedaan. Oooh man stralend weer. Ik heb veel te warme kleding meegenomen. We hadden gerust alleen in een t shirt en korte broek kunnen lopen. En wat heb ik bij me, wel drie truien! En alleen lange broeken. 



We willen morgen voor de gein eens proberen met de bus maar Calheta te gaan. Dat schijnt allemaal nog niet zo eenvoudig te zijn. Heen gaat dan wel, maar terug lijkt het alsof je een andere maatschappij of een andere route terug moet vinden. 

Inmiddels hebben we de bushalte en de vertrektijden wel uitgevogeld. 

Maar het kioskje waar iemand zou moeten zitten die ons kan adviseren is dicht. Als speelt er binnen wel een radio.   

Misschien siΓ«sta. 

Eerst een kopje koffie op een terras aan de haven. 

Mooie panorama van FUNCHAL



zaterdag 22 januari 2022

APARTE PLANTEN

 Blijken Agaves te zijn. De zwanenhals is de bloem. 


En zulke mooie steentjes overal. Zoveel werk van pleinen en trottoirs gemaakt. 


TRIP LANGS ZUIDWEST EN NOORDKANT

 Trip over midden en noordwestkant van Madeira


Vandaag hebben we een tour genomen. Met een klein groepje van 8 mensen in een minibus. 

Van Funchal naar Camera de Lobos. Wat overigens genoemd is naar de zeehonden wiens vacht zo ruig is, dat het op een wolvenvacht lijkt. Dus " huis van de wolven " zeg maar. We zijn daar even, erg toeristisch, 20 minuten in de haven geweest πŸ˜‚πŸ˜‚ Afijn er was daar zo snel niet heel veel te zien. Behalve dat het hier heeeeeel stijl omhoog gaat. 


CΓ’mera de Lobos

In de haven liggen de vissersboten te wachten op de nacht. Dan gaan de vissers vissen op Espada. Black scabbard fish. De traditionele zwarte lange  vis die gegeten wordt met banaan. De vis leeft op 500 meter diepte en ziet er ook zo uit alsof hij zo'n enge diepzee vis is. 





Daarna door naar de Cabo Girau een hoge top, of misschien wel de hoogste bergkam van Madeira. Stijl omhoog. Sijbe had een hoogteapp op de telefoon gezet en we zaten op zijn hoogst op 670 meter, met aan elke kant een stijle wand naar beneden.   Op een P ietsje lager, op ca 560 meter, mochten we weer even 20 minuten " los" en konden we wat foto's maken op een uitzicht punt.



Cabo Girau



We hadden al wel via via gehoord dat de chauffeurs hier wel aardig hard konden rijden. En de ervaring was dat onze taxichauffeur van het vliegveld ook het gaspedaal wel kon vinden. 

 Hmmmm ik zag ons al in het busje naar beneden gieselen. Omhoog ging natuurlijk niet zo snel. Maar naar beneden betekende waarschijnlijk opnieuw samengeknepen billen.


Ah het viel mee deze keer al waren we snel weer beneden. Op naar Ribeira Brava. Een dorpje gelegen in een mooie vallei. Met aan weerszijden dus die hoge stijlen wanden.

En ff voor onszelf, werd duidelijk dat het te schaduwrijk was om te wonen.We willen zoveel mogelijk zon. 

We mochten weer een half uurtje rondlopen wat net genoeg tijd was voor wat foto's, piesen en een kop koffie. Sijbe een Bica (kleine espresso) en ik een galaun ( cafΓ© latte). Haaaaah moet je die rekening zien!!! Ik dacht ze heeft een fout gemaakt gezien het wisselgeld van de 5 euroπŸ˜‚.




Daarna ging het tochtje door naar Ponta do Sol. Dat zou wel eens een plekje voor ons kunnen worden. Lekker veel zon en naar het schijnt het warmste stadje van Madeira. Van daaruit omhoog naar een redelijk vlak plateau. Doordat de normale weg naar het plateau van Paul da Serra gesloten was, gingen we een stuk om richting Calheta. Mooi mazzel voor ons want daar leek het ons ook prachtig. Wat minder stijl om je heen en wat minder bovenop elkaar gebouwd.


Vanuit Ponta gingen we dus omhoog naar het plateau ongeveer in het midden van het eiland. Super hoog, plusminus 1300 meter hoog en onbebouwd. De wolken flarden kwamen voorbij drijven. 

Paul da Serra


De rit naar beneden ging op zich mooi rustig. Het scheelde enorm dat er bomen naast de weg  stonden. Je snapt het wel. 

Afijn ik geloof dat ik hier liever zelf rijd. 


Over het plateau heen reden we naar het noorden waar een heel klein schoon dorpje ligt in de diepte, op een vlakke baai aan zee. Porto Moniz. Hier zijn wat natuurlijke zwembaden gemaakt tussen de rotsen in de baai. Zomers vast prachtig om te doen. Het was nu wat te koud, al waren er wel mensen aan het badderen. 

Bolo de caco

De natuurlijke zwembaden aan zee


Hier hebben we even gelunched. Bolo de caco. Ook iets typisch voor Madeira. Ik dacht eerst dat het iets was van chocolade brood. Gelukkig op tijd gewaarschuwd dat het knapperig zelfgebakken brood met knoflook was.  Daarbovenop hebben we nog knoflook boter laten smelten πŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚. Met een kip salade met tropisch fruit en Sijbe een vissoep. 


Ik hoop maar dat de anderen ook knoflook gaan eten... De lucht in de bus is straks door ons volledig verpest haha. 


De oude weg langs de kust is dicht. De helft ervan is ingestort of onder vallende stenen bedolven. Men heeft 18 jaar gedaan over de aanleg van de nieuwe weg. Die door heel wat handmatig opgeblazen tunnels loopt.

Bij de waterval kun je duidelijk zien dat de weg gewoon bedolven is.


De noordkant van het eiland ligt in ieder geval vandaag, en waarschijnlijk ook merendeel van de andere tijd van het jaar, voor ons teveel in de schaduw. Al hebben we wel heel leuke huizen gezien. 

Op de terugweg zijn we nog gestopt bij een uitkijkpunt waar je beide kusten zou moeten kunnen zien. "Paul da Serra". Helaas hingen de wolken zo laag, dat we zowel het zuiden als het noorden niet konden zien. 

Op weg naar beneden, naar Funchal rook de chauffeur de stal en racete zo hard door de tunnels. Wel 130 waar je 80 mocht. De bochten van bv 40 km p.u nam hij gerust met 90.  Het is nu wat mij betreft ook wel gedaan. 

Ik heb een stijve nek van alle haarspeldbochten. De bolo de caco zou nog haast omhoogkomen zoveel bochten.  En de enge hoogtes zijn nu ook wel klaar voor deze week haha. 

Vanavond garnalen en kip eten. Met sla en brokjes zoete aardappel en gefrituurde maismeel. Mmmmm en biscuitjes tussendoor. 

EINDE

Nou jongens dit wordt de laatste post. ik heb een paar reacties gehad, maar zoals ik al verwachtte zijn dat mensen die ik ook zo wel appen ...