Vandaag zijn we met de kabelbaan naar Monte gegaan. Natuurlijk woei het aardig en zaten jut en jul af en toe met samengeknepen billen in het bakje. Al hadden ook de dames tegenover ons ook niet al te relaxte koppen hoor.
Het was niet zeker of de kabelbaan de terugweg wel zou doen vanwege de wind. Dat werd ons direct al bij aanvang verteld. Maar we waren toch al niet van plan om de terugweg via de wiebelende bakjes te doen 😂
We wilden gelijk maar met de mannen die de houten sledes over de straten naar beneden duwen mee. Dat is toch ook wel iets typisch dat je eigenlijk niet kunt overslaan nu we hier eenmaal zijn. We gaan de komende week de echte toerist uithangen. We willen zoveel mogelijk zien. Ook speciaal de omgeving.
De mannen waren al snel gevonden. We liepen precies de goede kant op. Een glijdend ritje van ca 2 km over het asfalt naar beneden.
Het ging eigenlijk minder hard dan ik dacht hihi. Dus geen samengeknepen billen.
De zon kwam erbij dus we hebben de rest van de van de weg naar beneden gelopen. Onderweg bij een klein cafeetje een kop koffie gehad met een tosti ham kaas. Uitzicht op zee en kop in de zon. Zalig!