Vandaag eindelijk kennis gemaakt met de oude eigenaar van het huis.
We hadden geen idee wat voor iemand het zou zijn. Geen reactie op onze mail en ze waren hier op Madeira eigenlijk best wel laat. We zaten al dagen op ze te wachten.
En toen kwam er ook nog eens een onverwachte toestand bij qua weersomstandigheden. Waarschijnlijk toch ook wel veroorzaakt door het weer bij ons thuis, met al die storm. De landingsbaan is hier al zo'n kort dingetje. En het mag niet harder waaien dan 16 knopen. Anders landen de vliegtuigen niet.
Tja dus eerst ging hun vliegtuig ook nog naar Tenerife. Pfff zouden ze dan nog wel op tijd kunnen komen. We maakten ons grote zorgen. De ondertekening van de acte hebben we sowieso maar opgeschort naar vrijdag laat in de middag. Waardoor we onze terugreis moesten uitstellen. Extra kosten moeten maken etc.
We hadden er wat een vreemd gevoel bij. Extra voorzichtig zeg maar.
Afijn we komen aan bij het huis. De strategie is bepaald, wat we willen, en wat we niet willen. De bedoeling is dat we na vrijdag naar huis gaan met de sleutels.
Hah staat daar een kleine man met glimoogjes en een vriendelijk gezicht. Leuke begroeting ook, en voor ons was het gelijk wel duidelijk. We zouden ons wel heel erg moeten vergissen, als dit fout zou gaan. Dit is een aardige man.
Mevr was ook mee. En ook zo'n lief vrouwtje. Kwebbelde honderduit over alles wat in de kastjes lag. En hoe alles werkte. En hoe ze alles normaal gesproken altijd verzorgden en het huis achterlieten. Sijbe kreeg een uitgebreide beschrijving van alle buizen en de werking van alle hendels en filters van het zwembad.
Hah het duizelde hem na afloop. Dat zijn we vast over een maand vergeten. Gelukkig is er een keurig instructieboekje door mijnheer geschreven. Voor als de familie in het huis logeerde en zij de boel moesten besturen.
Zaterdag hebben we afgesproken om nog eens lang te gaan. Dan kunnen we wat spullen brengen, en oefenen om de auto over 2 planken van de porch te rijden. Mijnheer vond het beslist geen goed idee om de auto in weer en wind op de kleine parkeerplaats te laten staan. Dus dat wordt oefenen om de VW op en af te rijden. We gaan dan ook een gesprekje voeren met de "tuinvrouw" , die zij tot nu toe altijd in dienst gehad hebben. Daarna krijgen we de sleutels en kunnen met een gerust hart zondag vertrekken.
Nicolas gaat nog met ons de electriciteit op onze naam zetten en zorgt voor de juiste formulieren om de auto op onze naam te zetten. En morgen gaan we de belastingdienst spekken. Dan is dat ook maar klaar. Nicolas wordt onze gemachtigde hier. Voor sowieso de opstart. Want er kan nog een en ander niet helemaal goed lopen. En dan kan hij voor ons optreden. Wel zo veilig.
Och en hadden we toch volledig gemist dat bij de afgelopen regenachtige en winderige dagen een zooitje rotsblokken naar beneden gekomen was. Zo'n 300 meter verderop langs de weg!!! Daar is een verlaten restaurant wat een jaar of 6 geleden ook al aan de beurt was. Toen is een jong meisje van 23 door de vallende en het ingestortte plafond van het restaurant bedolven. Laat zich raden wat de afloop daarvan was.
.
