Met Bartek ( die nu aan de beurt is met corona) hebben we een stukje door de buurt gelopen. Hij is momenteel alleen met zijn 2 arbeiders en wil er graag even uit. Zijn corona is ook niet heel heftig. Hij is niet eens verkouden.
 |
| Wat een uitzicht |
 |
| De oceaan is knalblauw |
Hij heeft een conditie waar je u tegen zegt. Onze dijbenen verzuren na een paar minuten stijl omhoog lopen. De ademhaling gaat wel, maar om de pijn in m'n dijen moet ik af en toe even stoppen. Het uitzicht vanaf ons plateau is geweldig. We zijn zo'n beetje tot het randje gelopen waarbij je Paul do Mar en Jardim in de diepte kunt zien liggen. De oceaan is knalblauw op deze zonnige dagen.
 |
| Jardim do mar links |
 |
| Paul do Mar rechts |
De rest van de dag heb ik of aan t zwembad gelegen of mn bamboerek zitten schuren.
Eind van de dag hebben we het samen met schroeven in elkaar gezet. Toen we halverwege waren realiseerden we ons dat we het nooit boven gingen krijgen.
Dus eerst de eerste helft, half in elkaar naar boven gezeuld. Tjonge dat was nog zo eenvoudig niet. De poten en zijdelen konden nog wat op de schroeven in elkaar draaien. Waardoor we, eenmaal boven, geeeeeeen idee meer hadden wat nou ooit of zijkant was😂😂 alles zat doorelkaar. Na wat gepuzzel, en gemopper van Sijbe, dat hij het hele idee sowieso niets vindt, kwamen we er toch uit en hebben de rest boven aan het bed in elkaar gezet. Ik ben er blij mee!
Het staat nog een tikkie wiebelig,. dus we zetten ook nog de zijkanten onder extra vast met 2 palen. De klamboe past er precies overheen. Maar daar wacht ik nog mee. Geen mug te bekennen hier.
 |
| Ik krijg net het hele bed niet op |
 |
| Nu nog wat frutsels om aan de hoeken te hangen.. |
Ik denk alleen wel dat ik het bij dit bed laat.
Wat een werk, die dingen zagen, pellen, opschuren en in elkaar zetten.
En dat logeerbed is meer dan 230 cm breed. Dan moeten er zulke giga lange palen aan elkaar gezet worden. En deste wiebeliger wordt het.
