Dus we konden er uit. Tis niet dat ik me verveel, maar je komt ook nergens. Zondag zijn we met Bartek, zijn zoontje Kuba en een vriendinnetje een eenvoudige levada gaan lopen. Toch wel 12 kilometer hè, heen en terug. Poeh voelde het wel in mn benen en voeten. Als beloning gegeten in het restaurant van de ouders van het vriendinnetje van Kuba. Lekkere steak met champignons. Heerlijk.
 |
| Toch 12 km gelopen |
