BRANDGEVAAR

 De freguesia heeft trouwens eindelijk wel actie ondernomen. Ik zou bijna deze week weer eens heen, om te vragen hoe nu eigenlijk de procedure is voor zoiets. Maar op een ochtend deze week, waren daar twee mannetjes met een maaier. Alleen nu ligt al het afgemaaide riet op een hoop naast de container. Lijkt me qua brandveiligheid nou ook niet echt handig. De rest van het hoge riet staat nog een stukje verder. En is niets mee gedaan.  Als dat in de hens gaat branden ook de stroomdraden door. Misschien toch nog maar een keertje langs gaan bij de freguesia. 

De modder die tegen het huis aan ligt, kunnen we nu goed bekijken. Dit lijkt er al jaren en jaren te liggen. Daarom hebben we ook die tegels tegen de muur in de woonkamer. Dat hou je gewoon niet tegen. 

Zolang het niet hoger is dan nu, kan het niet veel kwaad. Onze muren zijn zo dik. Wel meer dan een halve meter. En er zit een vochtwerende verf aan de buitenkant tot waar de modder ligt.

Prazeres staat alweer in de fik

Nog geen week later is er opnieuw een brand in Prazeres. Tsssss het is nogsteeds droog en gevaarlijk. De helicopters vliegen over ons huis naar een bovengelegen gebied. Nog een eindje bij ons vandaan. Maar de as en verbrandde takjes liggen door onze tuin. Het duurt een paar dagen. En dan lijkt het klaar. Nieuwjaarsavond moet nog komen... 

TUIN

 Sijbe is de man voor de tuin. Ik doe binnen. 

Maar ik mag wel bepalen waar alles komt te staan 😂. We krijgen steeds meer bloeiend spul. De tuin ziet er prachtig uit. Alleen het olifantengras is momenteel in slechte staat. We waren best een eindje achter met uittrekken van de " vlechtjes" en waarschijnlijk hebben we dat afgelopen zomer te heftig ingehaald. Toen was het ook nogeens heel droog en weinig regen. Afijn maar wat mest erover en hopelijk trekt het bij deze winter. 

Een aantal struiken en cactussen hebben het veld nog moeten ruimen. Want ja, je moet kiezen. Anders kan de meegebrachte Hollandse boerenhortensia nergens staan. Of de lupinestekjes en het ridderspoor. 

Het weer is alle maanden tot nu toe geweldig geweest. Echt zoals we het hadden bedacht. Afijn er zal dan straks in januari februari nog wel een en ander gebeuren hier. Onze portie regen en mist komt vast. 

De ietwat verkreukelde en half vergane laurier doet het ineens goed. We moeten hem zelfs al snoeien. Evenals het rozemarijn struikje. Dan blijft het mooi vol. 

De takken laurier bewaar ik tijdelijk in d vriezer. Volgende week gaan we BBQen en dan wil ik eens proberen om traditionele espetadas te maken. Het vlees wordt dan op die takken gespietst. Daardoor krijgt het een heerlijke smaak. 

We zitten trouwens nog steeds te wachten op

1 de levering van het rolluik voor de bijkeuken. 

2 het bespuiten van het dak met de kurkverf

3 de electricien om wat extra contactdozen te maken

4 de timmerman voor een overkapping aan de voorkant van de auto parkeerplaats.

Daar zal dan eerdaags wel een loodgieter bijkomen, om het bestelde wastafelmeubel te monteren...  Niets lukt momenteel. 

Ik heb nog wel hoop voor het rolluik. Of het nog lukt voor we weggaan is een tweede.. 

Het dak bespuiten heb ik opgegeven. De rommel staat in ons hok in de weg. Inclusief de machine. Maar Ricardo schiet niets op. Blijft maar beloftes maken en niets nakomen. Heb hem nu geappt. Wanneer hij het in januari niet doet, geeft hij het geld maar terug en haalt al zijn spullen maar op. Weg ermee. Als hij toch niet komt hoef ik ook al doe spullen niet meer in mn hok. 

Dan zijn we een vol jaar verder. Wat voor nut heeft het dan nog om te wachten op niets... 

Twee glazen flessen uit een oud verlaten krot meegejoept. Te leuk om te laten staan 😂

Sijb denkt eraan om zelf het badkamermeubel te installeren. Nou ik denk het van niet... Straks daar ook een en al gatenkaas, net als het postbakje. Er moeten gaten geboord voor de kraan en de wasbak..  ik zal kijken of ik misschien Basil zover krijgen kan. Die is nu around klusjesman ergens bij een hotel. Misschien kan hij inmiddels ook wel electra doen. Even een lamp ophangen en wat stopcontacten maken. Zou mooi zijn 

De rest zit me niet op mijn nek. En komt als het komt. 

BEURT

 De motor heeft zijn 500 km beurt gehad. God wat een stom bedrijf is die Honda dealer. Man man..en maar wachten op iemand die je komt helpen, drie kwartier tot een uur is niets. Vervolgens roepen ze dat de spullen die gemonteerd moesten worden, en waar we dus speciaal een afspraak voor hebben gemaakt, er niet zijn. Terwijl telefonisch al bevestigd was, dat alles, behalve de niet leverbare helm, er was. Na weer een tijd wachten en zoeken, zal het dan toch wezen. Er moet ook een druppellader deels geïnstalleerd worden. Ook van te voren besproken...

We laten de motor achter en gaan de fiat ophalen. Nadat we eerst nog een nieuwe grasmaaier zijn gaan halen. De oude begaf het twee dagen geleden. En we willen toch zelf het gras bijhouden als we er zijn. 

Het karretje rijd geweldig! Een snel kreng is het. Het feit dat hij hybride is, werkt mee als je gas geeft. Dan komt er een stoot extra power in. En ga je een helling af naar beneden. Dan laadt hij de accu weer op. Zo spaar je benzine. 

We maken er maar een leuke dag van. Het geld wordt met emmers uitgegeven momenteel, dus dan ook maar even ergens lunchen. 

Gelukkig is de motor smiddags om half 3 klaar. We drinken ons kopje koffie op en gaan terug naar de Honda dealer. Die zit vlak bij het centrum. Eenmaal daar, is er weer niemand die komt helpen. Er loopt genoeg personeel. Maar het duurt en duurt. Onze beide helmen zouden gratis bij de motor geleverd worden. Evenals de tankpads. Sijne heeft zijn helm al direct mee kunnen nemen, toen we de motor kochten. Maar ze hadden mijn maat niet. XXS. En die blijkt nu ook niet leverbaar. Nou dan maar een andere helm. We zijn er helemaal klaar mee. Het is ondertussen 4 uur. Maar er moet eerst nog nagebeld worden, of de helm wel gratis mag zijn...  weer een half uur verder, kunnen we dan eindelijk gaan. 

Bij inspectie van de rekening staan de pads er gewoon op. Mijn god .. als ik dat aankaart staan we hier nog weer een uur extra. Maar ik heb al in de smiezen, dat ze perongeluk een druppellader bij de helm gezet hebben. En er zit ook een druppellader in de zijhouder van de motor. Ik wijs Sijbe erop. Je moet de motor zo naar buiten rijden... Extra Druppellader in de auto. En we gaan. Tot nooit weer ziens wat mij betreft. 

Elke avond zien we dit. 

Autoooootjeeee

 Yess yess wat leuk! We hebben eindelijk een fiat( 2e hands) gevonden, die we al een tijdje graag willen. 

Een Dolce Vita grijs met rood cabrioletdakje. Allerlei foefjes en truukjes zoals:, automatisch lichten aan in de tunnels, boordcomputer, parkeerassistent en een hulpje voor de hellingen. Zodat we niet zo'n gehijs met de handrem hebben. En nog een hybride ook. 

Dinsdag gaan we hem ophalen. De motor moet dan voor een beurt. Dus we maken er een dagje van. 

Hond gaat naar Noud en Peter. Die willen haar zelfs de avond ervoor wel hebben haha. Ondanks dat ze snachts graag op bed wil. En ergens vroeg in de ochtend een hapje moet hebben, omdat ze anders gaat kotsen. 

We zijn gelijk maar ff naar de bank geweest voor de verzekering. Toch eerst maar ff allrisk. Je weet maar nooit. Tis een auto van een jaar oud. Heeft helaas wel op zijn Maderiaans al wat krasjes en deukjes. Tsssss dat zie je toch bij ons niet zo. Maarja dat is hoe het hier gaat. Er rijdt zowat geen auto meer rond die niet iets heeft. De parkeerplaatsen en garages zijn zo vreselijk nauw en krap. Een krasje is zo opgelopen. En ach dan doet ons eerste krasje ook niet zo zeer. 

DRAMA

 Aiden zit alweer een tijdje in Londen. In een buitenwijk, bij zijn pa op de kamer. 1,5 a 2 uur rijden naar het centrum. Hij stuurde wat filmpjes. Een betonnen buitenwijk. Geen groen te bekennen en doodstil. Iedereen is naar zijn werk overdag. Je kunt er een kanon afschieten. De huizen worden meestal onderverhuurd aan buitenlanders. 

Er zijn nog een paar Goanen in het huis. Maar daar zegt hij niets tegen... Want die spreken Konkani... Ik heb hem voorgesteld om toch eens een gesprek in het Engels te beginnen. Ze spreken vast ook Engels. En conversatie moet van twee kanten komen. Hij zal wel met zijn neus tegen zijn telefoon aan zitten de hele dag, net als hier. 

Een paar dagen later krijg ik een huilende Aiden aan de telefoon. Hij had zijn moeder een heel emotioneel appje gestuurd, dat hij homofiel is en of ze aub nog wel van hem wilde houden. Anders wilde hij niet meer leven.... 

Terwijl ik aan het bellen ben, sjouwen er twee dames voorbij... Of 1 dame die het zelfde rondje twee keer maakt. Een derde keer zie ik een flinke hagedis met roodachtige rug het zelfde rondje maken. CARL!!! die is er dus toch nog. Zouden de beide jonkies al zo groot zijn? Of heb ik nh wel 5 hagedissen in huis? 

Godsamme!!! Ikke Pinky appen, niet naar David bellen en dit doorvertellen. Want dan breekt de hel los daar. Ik kon haar niet telefonisch bereiken, want ze was in gesprek. Terwijl ik Aiden gerust stel, dat het met zijn moeder heus wel los zal lopen. Maar met zijn vader een andere kwestie is.. belt David hem... Ik vreesde het ergste....

Maar het viel mee. Pinky belde me, en had ook direct Aiden een berichtje gestuurd, dat ze natuurlijk!!! nog van hem hield. Dat het voor haar niets uitmaakte, als hij maar gelukkig was. David had ze godzijdank niet ingelicht. Ze snapte zelf ook wel, dat dat de zaken daar niet beter zouden maken. 

Rampen afgewend, en Aiden gerust gesteld, voor hoe lang het duurt. Hij heeft daar niets om handen overdag. Pa draait dubbele shifts. En is er zo te horen erg weinig. De twee, via via, kennissen, die de eerste twee dagen hem om beurten nog mee op sleeptouw hadden genomen, zijn ook gewoon aan het werk. Tja en dan start het piekeren denk ik. 

Volgens mij is dit dikke Carl 

Het zal mij benieuwen hoe het verder gaat. Eerst moet zijn verblijfsvergunning nog in orde gemaakt worden. Voordat hij kan solliciteren. Of om een eigen kamer kan zoeken. Pa gaat in januari naar India terug voor een tijdje. En dan zit hij daar alleen. 

Maar gauw achter de " vele opportunities" aan denk ik. 

CONTROLE HOND

 Hondje had een week geleden weer een ontstoken anaalkliertje. Dus naar de dierenarts en opnieuw antibiotica. Zo naar voor ons poppie. Ik weet ook werkelijk niet wat we er aan moeten doen. Ze heeft totaal geen last gehad in de begin periode, toen ze net bij ons was, en vaak van tafel wat kreeg. Beetje aardappelen, wat vlees en groente. En sinds ik braaf alleen maar hondenvoer geef, en zelfs nu alleen nog maar harde brokjes, ( want madam blieft geen Cesar of pedigree meer) is het mis. 

Ik heb wel nu een pot met een soort van kleine " bix" gekocht bij de dierenarts. Daar zitten vezels in. Want de " Glandex" kennen ze hier niet. Als ik die korrels wat week in water, en er yoghurt of gehakt door doe, dan eet ze dat. Tot nu toe dan. En ik moet zeggen haar drolletjes zijn keurig. Niet te zacht. Niet te hard. Duimen dat het nu beter gaat. 

De dierenarts wil haar graag nog een keer op controle hebben. Dat vind ik ook wel fijn. Want de dokter kan nu bekijken hoe de kliertjes erbij staan. 

Ze vindt er niets aan daar... Ze weet nu wel hoe en wat bij die dierenarts. Maarja het moet. Er zat nog een beetje troep in, wat de dokter eruit heeft geknepen. Maar het zag er verder goed uit. Ik hoop dat het nu echt zo blijft. 

Twee dagen later zit ik bij de andere dierenarts/ winkel/ kapper. Suus zit dicht in de vacht en moet geknipt. Beeldig ziet ze eruit, als ik haar op kom halen na een klein uurtje. En dat voor maar 26 euro. De laatste keer heb ik 75!!! Euro in Nederland moeten neer tellen. Bespottelijk voor zon klein hondje!! 

MAAR EERST SINTERKLAAS

 Bij Peter en Noud gaan we Sinterklaas vieren. Tezamen met Ben en Ellen. Allemaal een lootje trekken en dan een kleinigheid met gedicht. Noud heeft zalige snoeperij gemaakt. Zelf gemaakte pepernoten, met chocolade. En een banketstaaf en gevuld speculaas. Dan volgt er zelfgemaakte snert. En roggebrood met spek. Voor mij speciaal minestrone soep. Heerlijk allemaal. En heel gezellig! 

KERST

 Tjonge overal is het al kerstmis hier. Eigenlijk al weken. De winkels liggen vol met kerstspullen. Dus ik haal ook de kerstboom maar naar beneden. Wel zo gezellig met de lampjes aan. We hebben een paar regenachtige dagen. Mist ook. Maandag zou dan eindelijk het dak gedaan worden. Maar het regent. Dus daar gaan we weer....  

We gaan nog maar een ritje maken naar Sao Vincente. Het drinkflesje van de hond is onder de stoel van Aiden blijven staan toen we daar uit eten waren. En ik wil het toch wel graag terug hebben. Daar schijnt de zon. Dus gelijk ff wandeling met de hond. Thuis miezert het. 

Een paar van
Mijn kerstfrobels

Aiden weet niet hoe snel hij zich uit de voeten moet maken. Hij vertrekt liever gisteren dan vandaag. Maar zijn bankpas is nog niet gearriveerd. Dus daar moet hij op wachten. Of alles via de app overschrijven naar een Engelse bankrekening. Als hij die straks geregeld heeft. 

De kerstboom staat! 

Zijn pas afgesloten tweejarige contract van Vodafone moet hij opzeggen. Ik hoop dat dat kan. Hij zal wel een ticket moeten laten zien in de winkel. Dat hij naar het buitenland vertrekt. Misschien heeft hij mazzel. En anders is er zon 500 piek( van pa en ma)  achter de kermis aan. 

Zijn gereserveerde kamers kunnen we gelukkig nog afzeggen. En ik ga morgen langs de freguesia om te kijken of ik een uitschrijving kan regelen. Ik wil geen gedoe op ons adres hiermee. 

TELEURSTELLING

 Tja je kon het al een beetje zien aankomen. Maar toch voelt het als een teleurstelling. En een verspilling van tijd, geld en moeite. 

Aiden schrijft savonds, na zijn eerste dag werken bij de Mac, oooooh ik ben zoooo moe, ik voel me ziek. En ik kan niet naar de wc. En nog een keer gezeur over de douche. Want wat als er iemand binnenkomt en hem ziet...

Ik zeg dat hij niet zo moet piepen. Gewoon een flesje water mee naar toilet. En het bed went vanzelf. Het is een gewoon 1 persoons bed. ( Hij is bang dat hij er uitvalt). En piepen over dat hij niet slapen kan vanwege de angst voor de mannen op de kamer, en het kleine bed. En dat ze snachts wel eens uit bed gaan en het licht op doen. Tja lastig. Maar als hij straks nachtdienst heeft, wordt er vast ook wel eens iemand wakker van hem. Doe maar oordopjes in. 

Mijnheer meld zich de volgende dag ziek bij de Mac Donalds..... Hij heeft hoofdpijn. 

Ik erger me helemaal blauw. Wat een instelling laat hij zien. En dat zeg ik hem ook. Op de tweede dag je ziek melden vanwege hoofdpijn. Dat is een Indiase mentaliteit. Neem een aspirine en pak jezelf bijelkaar. Als je dit nu zo laat zitten, hoef je gelijk niet meer terug te komen bij Mac D. 

Ik kan praten als Brugman. Mijnheer loopt steen en been te klagen bij pa en ma, over hoe slecht het allemaal is. Dat hij niet kan wennen. En het werk is zo zwaar. Het wordt helemaal niets met hem. 

Pa wil een ticket voor hem kopen om naar Engeland te gaan. ( Ja Lekker belonen voor het verwende gedrag. ) Volgens pa, moe en vriendinnetjes uit India, zijn de kansen voor een betere baan en studie in Engeland veeeeel beter. Vooral ook beter betaald.... Voor een jochie van 18 met een basis mavo opleiding....jahoor. Afijn maar luisteren naar pa, die ruiterlijk toegeeft zijn leven lange tijd verprutst te hebben met omhangen en verkeerde beslissingen nemen. En naar moeder, die er tussenin zit, maar van toeten nog blazen weet, over het leven en werken in Europa. Laat staan de 18 jarige Indiase vriendinnen. 

Ik moet mijn ergernis verbijten. En het kind zijn eigen fouten laten maken. Hij piept straks wel anders als hij daar eenmaal is, en een stikdure  kamer op twee uur rijden vanaf een simpel schoonmaakbaantje heeft. Bovendien moet hij eerst bij zijn pa wonen, omdat hij misschien net genoeg verdient om zijn studie te betalen. Een pa die absoluut geen begrip heeft voor homofiele mannen. Ik zie hem belanden in de prostitutie. Of toyboy van een of andere oude viezerik. Zucht. Het is niet anders. 

Ik moet het van me afzetten want ik loop me giga te ergeren. Is niet mijn kind, niet mijn verantwoordelijkheid meer. Het is alleen heel jammer dat hij het hier geen enkele kans gegeven heeft. Hij had 7 maanden de tijd kunnen nemen om een andere baan te vinden. En een goedkopere kamer. Want wij hadden al aangegeven, dat we de helft van de dure kamer zouden betalen. En we hadden ook de helft van het hostel zo voor hem geregeld. Alles weg, en binnen een dag al opgegeven. Twee dagen later zit hij op het vliegtuig naar Engeland... 

OPRUIMEN

 k heb op de dag van vertrek een lading van wel vier wasmachines vol beddengoed, en kleding die nog mee moest. Hij heeft op alle bedden gekampeerd met kruimels, dekens, dekbedden. Overal liggen nog handdoeken. Ik weet niet of die schoon of vies zijn dus alles in de wasmachine. De rest zien we dan morgen wel. We pakken gezamenlijk maar even, na de lunch, zijn koffer in, want her en der ligt nog van alles. En ik heb geen zin om morgen weer naar Funchal te kledderen om een oplader oid. Ik tref het Godzijdank met het weer. Het is droog, zonnig en er staat een koele wind. Dus de lakens hoeven niet in de droger. Dan hoef ik ze ook niet te strijken haha. 

De volgende dag pak ik de rest van de kamer aan. Op zich is het ook zo klaar. Behalve de badkamer. God kolere wat een smerige zooi. De toiletmanieren zijn in India heel anders dan bij ons. Voordat ik de bruine rand uit de wc heb en de vlekken van de bril heb gepoetst ben ik al wel een tijd verder. 

Helaas heeft hij zijn haar regelmatig gewassen in het wasbakje, en daarna de nattigheid langs het kastje laten druipen. Het kastje was natuurlijk al iets ouder. En had her en der wat droogte scheurtjes. Maar het was nog best netjes. Daar was nu echter vocht in gedropen, en de hele zooi was losgekomen. Ik bedoel het fineer van het spaanplaat. Het spaanplaat was nu wat sponzig. Dit kan zo niet blijven. Lekker voor de volgende gast. 

Maandag maar op zoek naar een nieuw meubeltje. Wil ik net zo een als beneden😂

HOSTEL

 We hebben gelukkig een hostel of twee kunnen regelen voor de maand december. Mac D kan haast niet wachten om Aiden in de nachtdienst te gooien. En dus is het gewoon geen optie dat hij hier nog in Prazeres blijft. Sijbe is een kei met booking.com, en weet een geschikte plek te scoren voor de tijd dat Aiden niet in het overheids hostel voor jongeren kan zijn. 

Dus 1 december brengen we hem naar het Centro de Juventude, van de overheid. Ze hebben alleen nog een stapelbed op een kamer van 6 mannen. Met eigen locker. 

Het Centro is mooi. Schoon en veilig Maar de kamer zal hem niet meevallen. Zes volwassenen kerels die daar liggen te ruften. Savonds schrijft hij al....het bed is zo klein... De mannen zijn allemaal zeer zwart van huidskleur, en het is er zo warm. En volgens hem kan hij er niet douchen. Hij stuurt een filmpje met een douchecel met 4 douches met een tussenschot ertussen. Leeg. Geen hond te bekennen... " Ze hebben geen douche voor mij.." ?!!!!! 

Ik zeg tegen hem dat hij best kan douchen. Het is de douche die bij de mannenkamer hoort. Dus de enigen die hem kunnen zien zijn eventueel een van de mannen van de slaapzaal. Maar hij vindt het niets en kan niet douchen zonder deur.... en hij kan ook niet naar toilet. Want het is natuurlijk een westers toilet waar papier hangt. Bij ons had hij een kannetje met water wat hij kon gebruiken. Het komt niet in hem op om bv te gaan douchen als iedereen wat anders doet. Of even een flesje water mee te nemen naar de wc. 

En dan moet het werk de volgende dag nog beginnen. 

We lopen nog even mee naar de Mac. Want zijn contract moet gerekend. Daarna nemen we afscheid. Wij gaan naar de parkeergarage. En hij loopt naar het Centro de Juventude. 

NOORDEN

 Aiden zit vol plannen. Dan wil hij solliciteren bij vliegtuigmaatschappijen om een crew baantje te krijgen. Dan heeft hij het weer over om toch naar Engeland te gaan of zelfs Amerika. Vervolgens komt de wens van acteur en eventueel de filmacademie weer naar boven. En dat hij naar de vaste wal wil, of Amerika. 

We proberen hem duidelijk te maken dat hij dan deze weken volledig voor niets heeft gedaan. En dat hij daar opnieuw moet beginnen. Maar dan in zijn eentje. En ook nogeens niet de voordelen heeft van Portugees zijn in Portugal. Dat hij totaal onervaren is en nog niets heeft te bieden. Af en toe lijkt het door te dringen. 

Ik heb me voorgenomen om er nu verder niet meer op in te gaan. Hij moet het zelf maar bekijken. Komt zichzelf vanzelf tegen als hij zich nu niet de tijd gunt om wat werkervaring en levenservaring op te doen. Er is niets wat wij kunnen doen, behalve uitleggen wat de consequenties zijn. 

We hebben het in iedergeval voor elkaar dat hij nu, na drie weken, in december in twee hostels kan verblijven. Zo het nu lijkt moet hij drie keer heen en weer. Maar het is niet anders. Het wordt ook tijd dat hij wat te doen krijgt. En voor ons tijd om weer op onszelf te zijn. Het is een pop hoor. Maar een rommelkont. En die telefoon is geen moment uit zijn zichtveld. 

We hebben gisteren  een rondje noorden gedaan. Want ook daar wonen en werken leek hem wel mooi. Nou prima, straks maar eens op een vrije dag de bus nemen,  en solliciteer maar bij hotels en restaurants. Er zijn er genoeg. Liggen alleen soms wat ver uiteen. Maarja. Dan maar zien of je een kamer in de buurt kunt krijgen. De omgeving is prachtig. Dat is helemaal waar. Het is er een stuk stiller en rustiger dan de zuidelijke kustlijn. Magnifieke natuur. Je waant je in een sprookje. Lieve dorpjes. Maar wel grotendeels in de schaduw van de bergen. Dat moet je dan wel leuk vinden. 

CONSULAAT FEESTJE

 Met Noud en Peter gaan wij vanmiddag naar een feestje van de consul van Nederland. Hah leuk. 

Bekend gezicht. 

Feestje was in een luxe hotel 

De oude Consul vertrekt. En er komt een nieuwe. En dus is er een cocktail party eind van de middag. Peter wist dat blijkbaar. En vroeg of wij ook gingen. Nou lijkt me wel geinig voor een keertje. Er komen meer Nederlanders natuurlijk. Ted van B en B vol liefde zal er ook wel zijn. Al hebben we haar in het cafe, in haar oude buurtje, al wel eens getroffen. En een kopje koffie mee gedronken. 

De oude Consul in het midden, links de nieuwe, en helemaal rechts de ambassadeur (een dame)

Hapjes, drankjes, goed verzorgd 

Voor Aiden is er niet veel aan. Hij heeft met ons en Yvon, Jaap,  Peter en Noud al eens bij Madalena een borreltje gehad. Maar iedereen spreekt Nederlands. En dus die ziel zat zich wat op zijn telefoon te vermaken. Tja. 

Hij kan mooi op Suus passen ☺️